– Ona bo`lish qanaqa ekan?
– Buni so`z bilan ta`riflab bo`lmaydi. Onalik o`zingni esdan chiqarib, bolangni birinchi o`rinda ko`rish ekan. Bola tug`ilgandan keyin vujudingda umringda his qilmagan mehr tuyg`usi paydo bo`larkan. Onalik tuyg`usi shunchalik lazzatli bo`ladi, deb o`ylamagandim. Xuddi dunyoga qayta kelgandek bo`lib, shu paytgacha qaerda eding, bolajonim, sensiz nima qilib yuruvdim, qanday yashayotgandim, deb atrofida girdikapalak bo`lishni ayting.
– Tug`uruqdan so`ng ko`pchilik bunday hayotga ko`nika olmasligi mumkin. Bolangiz yig`laganda qo`shilib yig`layapsizmi?
– Boshida shunaqa bo`ldim, tug`uruqxonada (kuladi). Yangi tug`ilgan chaqaloq sutga endi organizmi ko`nika boshlaganida rosa injiqlik qilarkan. Qorni dam bo`lib, "dod” deb yig`lasa, men ham yig`layveraman. Nega bunaqa bo`lyapti, desam, shifokorlar bu odatiy holligini aytib, amallab yupatishdi.
– Qizingizga tikilib nimalar xayolingizdan o`tadi?
– Kelajagini o`ylayman. Xudodan faqat yaxshi narsalarni so`rab o`tiraman. Mo`ltirab turgan ko`zlariga qarab, ilohim, hech qachon g`am ko`rmasin, faqat baxtli bo`lsin deyman.
– Deyarli Osiyoda mashhur bo`lgan Sevinch Mo`minovaning qizi kelajakda dunyo yulduzi bo`lishi mumkinmi?
– Xudo biladi, balki (kuladi). Onasiga tortgan bo`ladi-da. Dadasiga tortgan bo`lsa ham, onasiga tortgan bo`lsa ham yulduz bo`ladi. Balki umuman boshqa yo`nalishni tanlar? Peshanasiga yozgan soha xodimi bo`ladi-da. Qaysi soha vakili bo`lishidan qat`i nazar, baxtli bo`lsin!
– Ruxsat berasizmi xonandalikni tanlasa?
– Bilmadim. Men qaysi kasbni tanlasa, yo`l ochib beraman. Uning orzularini inobatga olaman. Negaki, o`zini qiziqishi bo`yicha soha tanlamasa ham, yashashi qiyin bo`ladi. Masalan, men san`atkor bo`lishga qiziqqanman. Shuning uchun agar san`atkor bo`laman desa, yuragida armon bo`lib qolmasligi uchun ham ruxsat beraman. Dadasini bilmadim. San`at qiyin kasb, qiynaladi, deydi. Onasi san`atkor bo`lib yomon bo`lgani yo`q (kuladi). Shunaqa deyman dadasiga... Jo`q, qizimiz qiynalmasin, deyman-da, deydi dadasi. Menga termilib turganini qarang buning, gaplarimizni diqqat bilan eshityapti, voy, asal qizim... (qizini erkalab ketadi.)
– Og`ir-bosiqmi yoki to`polonchiroqmi?
– Ba`zida yugurib ketishiga sal qoladi. Erga ursang, ko`kka sapchiydiganlar toifasidan. Ҳoy, to`xtab tur, hali stadionlarda yugurishingga, sakrashingga ancha bor, deb zo`rg`a to`xtataman (kuladi).
– Onasiga tortgani aniq ekan unda (kulgi).
– Ҳa, nimasini aytasiz. Men alla aytganimda "ha, bale, bale, bale” devorsam, u menga qarab, "chiy” deb qo`yadi. (Ҳojiboy Tojiboevning latifasiga shama bo`lgani uchun rosa kulgi ko`tariladi). Shunaqa qilib ikkalamiz, bir-birimizni ovutyapmiz. Shaddod qiz bo`ladi, shekilli.
– Ona bo`lgach, qizlar onasini tushunadi, degan gapga qanchalik qo`shilyapsiz?
– O-o, so`ramang, tug`uruqxonaga onam meni ko`rish uchun kelganlarida, u kishini quchoqlab yig`lashimni ko`rsangiz. Ҳar ikki gapning birida "onajon, meni kechiring, jahlingizni chiqarganim, bilmay xafa qilganim uchun meni kechiring”, deyman. "Sen meni hech qachon xafa qilmagansan, erkatoyim”, – deb onam meni quchoqlaydilar. Qo`llaringizni o`pay, onajonim, shunaqa qiynaluvdingizmi, deyman. Axir juda qiyin ekan ona bo`lish...
– Azobni ko`ribsiz-da bo`lmasa?
– E, so`rashingizni qarang, bir o`lib tirildim-ku (kuladi). Tavba, haqiqatan ham ona bo`lganingizdan keyin onangizning qadrini bilarkansiz. Azob bo`lishini bilasiz-u, lekin bunchalik bo`lishini tasavvur ham qilmas ekansiz-da. Shunaqa jarayondan keyin onamga yanada mehrliroq bo`lib qoldim.
– Sharof ham yig`lavorgandir?..
– Ҳa, yomon bo`lib qoldi (kuladi). Men "yo`q, yonimda turasiz”, deganimga ham pushaymon bo`lib ketdim. Ranglari oqarib, yuraklari tushib qoldi. "Voy, shunaqa azob bo`ladigan bo`lsa, bitta shu qiz etadi bizga. Ҳam o`g`il, ham qizimiz”, – deydi. U kishining gaplarini eshitib, o`zi bir ahvol bo`lib turgan bo`lsamam, "yo`g`-a, unaqa demang, hali o`g`limiz ham bo`ladi”, deyman. Ҳamshiralar kulgidan o`zlarini to`xtatisholmaydi. Yangi tuqqanlar "bo`ldi, endi tug`mayman”, deyisharkan-da, men esa yana o`g`limiz bo`ladi, deganimga ular kulishadi. «Sening bunchalik azob chekishingga chidab turolmayman, o`n yilga umrim qisqardi», – deydi Sharof. Bo`lmasa tug`uruqdan oldin qo`rqayotganim aytganimda, "Nega qo`rqasan? 24 million aholi tug`yapti, sen nega qo`rqasan?” – degandi. Keyin bunaqa deb turibdi-da. "Erkak bo`lib tug`ilganimga shukr”, – deydi. Ikkalamiz tortishib qolganimizda ayollarga qiyin, hamma yuk ularning elkasida bo`ladi, desam, qiyini erkakniki, hamma tashvish uni bo`ynida, deb engardi. Keyin bu azobni ko`rgandan keyin haqiqatan ham ayolga qiyin ekan, deb qoldi (kuladi)
– Endi tan oldimi?
– Ҳa, tan oldi.
– Tan olmaganiga ham qo`ymagansiz-da...
– Ҳa, qo`ymadim (kuladi). Talashib qolsak, uzog`i bir soat, bo`lmasa 5 daqiqada yarashib ketaveramiz. Uzoq gina saqlamaganimiz uchun ham hayotimiz quvonchli, ko`z tegmasin!
– Qanchalik bolaparvar ekansiz?
– Bunchalik bo`laman deb o`ylamovdim. Ishonsangiz, oshxonaga borib kelgunimcha bolamni sog`inib qolaman. Ba`zida "bo`ldi, shunchalik bog`lanib qolib, keyin nima qilaman”, deyman-u, bari bir, undan uzoqqa ketolmayman. Sal ko`p uxlab qolsa, "tezroq tursaydi, sog`inib qoldim-ku”, deb o`tiraman.
– Sevinch Mo`minovaning bola tarbiyasidagi o`ziga xos qoidalari…
– Birinchidan, ona sutidan ajratganim yo`q (kuladi). Ҳali qo`shimcha sutlardan yoki oziq vositalaridan foydalanmadim. Iloji boricha undan uzoqlashmayapman. Ҳaddan tashqari erkalashdan me`yorida bo`lgan erkalashni ravo ko`rgim keladi. Keyin biz bolaligimizda "bolalar vaqti tugadi, qani xonalaringga”, deyilsa, birgalashib jo`rovozda "yaxshi yotib turinglar”, derdik-da, xonamizga chopardik (kuladi) Ҳozirgi bolalar bunaqa emas. Vaqti kelganda ko`ngli bo`sh bo`lib ketmasam, mana shunaqa tartiblarni joriy qilmoqchiman.
– Farzandli bo`lganingizni eshitib kim birinchi qo`ng`iroq qilib tabrikladi?
– Opam Shahlo. Keyin Sharof. Ularning har ikalasi ham yonimda bo`lishdi. Keyin onam, yaqinlarim kelishdi.
– "Voy, dugonajon, qalaysan?” – deb keladigan o`rtoqlaringiz bormi?
– Gulnoza degan dugonam bor. Tez-tez kelib, xabar olib turadi.
– Ro`zg`orning pastu balandiga chidab yashash bir joyda turolmaydigan Sevinchni zeriktirib qo`ymadimi?
– Jo`q, bola bilan zerikmas ekansiz. Ҳayotning har bir pog`onasi qadrli bo`lishini bilyapman. Lekin san`atni, sahnani sog`indim.
– Shu paytgacha ko`pchilik mashhurlarimizni ko`rdik. Bolasi ikki oylik bo`lishi bilan to`ylariga chiqib ketaveradi. Sizda bunday bo`lmadi...
– Chunki men bunga qarshiman. To`g`ri emas. Alloh bergan farzandni o`zini tutib olguncha ona yonida bo`lishi kerak. Bolam qanday chaqaloq hali. Shuning uchun hatto dugonamning tug`ilgan kuniga ham bolam bilan birga bordim-ku.
– Ismini kim qo`ydi?
– Dadasi qo`ydi. Topilgan ismlardan chiroylisi shu bo`lgani uchun ham menga yoqdi.
– Bola tug`ilganidan keyin turmush o`rtoqdan ko`ra bolaga ko`proq mehribonchilik boshlanadi. Bundan Sharofning jahli chiqmayaptimi?
– Ҳaqiqatan mehrning ko`pi farzandga bo`lib qolar ekan. jahli chiqadi ba`zida. "Ilgari birga kino ko`rardik, mevalardan chiroyli qilib kesib kelarding”, – deydi Sharof. Shunaqa paytlarda hammasini tinchitib, uni ham xursand qilishga harakat qilamiz. Mevalarni kesib kelib degandek (kuladi).
– Ilohim, baxtlaringga ko`z tegmasin. Leylixon ham chiroyli qiz bo`lib, sizlar orzu qilgandek farzand bo`lsin!
– Rahmat sizga ham, muxlislarimizga ham. Barchaga mana shunaqa baxt nasib etaversin!
Baxtiyor Rasulov
7x7.uz
