Бу дунё ҳаёти мол-дунё, ўйин –
кулги, енгил-елпи нарсалардан
иборат деб ўйлайдиган ёш йигит
эдим…
Жумъа куни эди.. Дўстларим билан
бирга соҳил бўйида ўтирар эдик.
Улар одатдагидек ғофил
қалблилар жамоаси эди..
Бир пайт “Ҳайя алас солаҳ, ҳайя
алал фалаҳ” деган нидони
эшитдим.
...
DAVOMINI KO`RISH