Qalbimga birdan sovuq shamol esib,
Butun vujudimni qattiq titratar. Achchiq xotira meni doim ezib, Eslaganda meni xar gal yiglatar.
Ikki sevishganlar yurardik birga, Ko’rganlar bizga qilardi xavas. Endi esa tan beraman taqdirga, Seni quchib xech olomam nafas.
O’sha mudxish kular yodimda xamon, Operatsiyaga kirib ketding sen. Endi seni yashashing edi gumon.
Bir mushtipar ona zor-zor yiglardi, Barchaning konglini qilib vayrona. Mening xam qalbimni battar tiglardi, Gamgin ko’nglim bo’ldi endi payxona.
Seni yer bagriga keldilar qo’yib, Nechun ajal seni tortdi qariga. Men esa bu payt uyda yiglardim to’yib Zor yig’lashdan o’tolmasdim nariga.
Menga armon endi sening visoling, Faqat sening yoding bilan yashayman. Ko’z oldimdan kemas go’zal visoling, Endi muxabbatni butkul tashlayman.
|