bir voqea
Sevgi degan kitobni ko’p o’qima
Bazi qizlarga bu oddiy bir
to’qima
O’ziga keraklisini balki ular
oladi
Bazi qizlar bu voqeani eshitib
yig’lab ham qoladi
Qizning yaoshi o’n yettilarga
teng
Uning uchun bu dunyo juda
keng
Qizcha hech kimga ishonmasdi
shu kungacha
Sevgi nimaligini o’ylab yotardi u
tongacha
Uning uchun o’qish dars
Boshqa hech narsa keraymas
U bazi qizlarga o’xshab
bo’yanmagan
Ayriliq dardini bir marta ham
ko’tarmagan
Kunlar oylar o’tardi tunlar
Qizcha o’zgarib qolgandi shu
kunlar
Hayoliga nima kelmasdi birdan
Muhabbat paydo bo’ldi qanday
bir tuyg’udan
Qizcha birinchi kursda o’qiydi
tinch
Uning yuragida paydo bo’lgan
bir o’kinch
Sevmayman deb sevib qolgan
Tunlari uxlamagan ancha
ko’zlari tolgan
U chiroyli va bitta edi
Bir yaramasga shu bugun u
sevaman dedi
Menimcha uni hayoti endi
butkul kuyadi
Bu voqea kimlarni yuragini
o’yadi
Yigit ham yahshi yigit emas
Unga sevgi degan narsa
umuman keraymas
Qiz boyligini bilib u sevib yurar
Qizga bildirmasdan ortidan u
kulib yurar
Kafe bar xiyobonu park
Qiz uchun yigit misli bir mard
Lekin yigitni qiynardi bir dard
Qizni hayotini buzib etaman
tark
U bunga o’xshagan qancha
qizni aldagan
Buni dastidan qancha qizlar
yig’lagan
Bu yaramas esa ular sevgisini
bilmagan
Hammasi bilan yurib birma-bir
u ho’rlagan
Yigit doim buzuq hayol bilan
yashar
Qizga bildirmasdan unga
yaqinlashar
Bir kun u bu niyatini
sezdirmasdan boshlar
Qizning hayoti esa hali loladek
yashnar
Bir kun yigit chaqirdi tug’ilgan
kuniga uni
ancha vaqt uyushtirgan edi
buni
qiz ota onasini aldab chiqdi shu
tuni
ancha nohushliklar kutardi
bugun uni
tug’ilgan kuniga bolani barcha
do’stlari kelgan
qiz shu kungacha yorug’
kunlarni ko’rgan
yigit nimalarni o’ylagan buni
faqat uni o’zi bilgan
Bazm tugab u barchani kuzatib
qo’ygan
Bola aldab qizni uyiga qoldirgan
Hammani kuzatib qo’yib eshikni
ichidan ildirgan
Qizga u sekin sekin yaqinlashar
Soxta shirin so’zlarni u boshlar
Qiz esa birinchi marta uni silkib
tashlar
Yana bir gul o’zga uyiga
qaqshar
Ertasi kun tong otadi qizni
kuldirmasdan
U nimalar qilib qo’ygan edi
kecha o’ylamasdan
U ancha yig’laydi ko’z yoshini
tindirmay
Bu yashlarni esa hech kimga
bildirmay
Yuragida doim bir so’z yotadi
Ota –onasiga qanday qilib
aytadi
Kamiga yigit sevaman degan
so’zidan qaytadi
Seni aldaganman deb qizni
yuziga aytadi
Nahot yigit qizni hech ham
o’ylamas
Uning ahvoliga nahot endi
yig’lamas
Nahot xayotdan bir narsani
ko’zlamas
Nega yigitni taqdir hech ham
siltamas
Bugun qizning dardini hech kim
ololmas
O’zini fikricha u bu dunyoda
qololmas
Uni aldab ketdi bu so’zim
yolg’onmas
Endi qiz hayotidan hech bir
narsa ko’zlamas
Uni qancha sevgan insonlar bor
edi
Bu dunyo nega buncha tor edi
Endi u so’lib bo’lgan yor edi
Kuzda yog’gan birinchi u qor edi
Uni ko’rganingda sen ham sevib
qolarding
Uning bor dardini ham olarding
Un ga balki suyangan tog’
bo’larding
Sevgisiga erisholmasang bu
dunyodan tonarding
Qizning qadriga nahot endi u
yetmaydi
Qizni hayolidan o’sha kun
haligacha ketmaydi
U qiz endi bu dunyodan
hayollarsiz o’tmaydi
Uning uchun endi hayot davom
etmaydi
Qizga kiyim-kechak hamma
narsa oldirgan
Shu bugun qizni u g’aflatda
qoldirgan
Yuragini o’rtasidan sindirgan
Qizni taqdiri bugun uni tiriklayin
o’ldirgan
Meni yuragimda bir so’z hamon
Men sizlarga aytmoqchi bo’lgan
haqiqiy hatoni
Birinchi qismi tamom
Endi bundan keyingi hayot juda
ham yomon
Endi Uni hayoti ishlatib
bo’lingan kundalik
Nahot xudoyim unga rahming
kelmas zig’irchalik
