Nimagadir ularni oldiga pul so’rab borishga istihola qildi..CHunki bundan avvalroq ko’p marotaba ishi tushganida birorta tanishlaridan bir tiyin chiqmagan edi..O’zingda yo’q,olamda yo’q bekorga aytmagan har holda eskilar..Shu sababli hayoliga Ayasi aytgan yagona qarindoshi Niyatjon keldi..Rashidjon ayasining Niyatjonni uyiga borganidan butunlay behabar edi..
SHuning uchun yo’l yoqasidan taksi to’xtatdi-da,Niyatbekni uyi tomonga yo’l soldi..
‘Yaratgan tangrim..O’zing qo’llab yubor..Yo’qdan bor qilguchi zot o’zingsan..Meni mushkulotdan qutqar..!!”SHunday o’tinchli o’ylar bilan Niyatbekni uyiga yetib kelganini ham sezmay qoldi..
Yuqori qavatga ko’tarilib eshik qo’ng’irog’ini bosdi..
Eshikni bahtiga Niyatbekni o’zi ochdi..Rashid bilan so’rashib ichkariga taklif qildi..
Rashid esa ostonada turganicha hovliqib so’z ochdi..
-Tog’a,Ayamni mazalari bo’lmayapdi..Reanimatsiyada yotibdilar..!Bizga yordamingiz nihoyatda zarur..
Rashid bo’g’riqqanidan peshonasidan reza reza ter oqardi..So’zlari ham hansiragancha poyintar soyintar chiqdi..
Niyatbek birdan sergak tortdi..
-Nimalar diyapsan..?!Opamga nima qildi..?!
-Bilmadim tog’ajon..Doktor dorilar yozib berdi..Agar dori yetkazmasam..Ularni yashashlariga kafolat bermaymiz deyishdi..Bitta umidim sizdan..!!Rashidning sabr kosasi to’lib turgan ekan,ko’zlariga quyilib kelayotgan yoshni tiya olmadi..
-Hozir jiyan..Sen ichkariga kirib o’tirib tur..men kelinoying bilan gaplashib chiqay..
Rashid ichkariga kirib,bir yerda o’tira olmadi..Yuragi sabrsizlik bilan gupurlab urarkan..Oftob ayaning bunday holatga tushganida butunlay o’zini qoralar edi..
Niyatbek ichkariga kirdi-da hotiniga bor gapni aytdi..
Niyatbekni so’zlarini jimgina tinglagan,Sarvihon so’z boshladi..
-Bilmay qoldim ochig’I,Lekin menimcha bu bolaga pul bersak ertaga qaytara olishiga kim kafolat bera oladi..O’zi bir ota onasini tayini yo’q xaromi bola bo’lsa..?!
-Nima deganing..Menga opamni rahmatli erlari oyoqqa turishimda beqiyos yordam berganlar..Agar opamni bu holatda tashlab qo’yadigan bo’lsam,ularni arvohlari go’rlarida tikka turadi-ku!!O’ylab gapirayapsanmi?!
-Men-ku o’ylab gapirayapman..lekin ertaga shu bolani so’zlariga ishonib,hamma narsamizda aytilishni istamayman..bu bebaraka xaromiga he yo’q,be yo’q shuncha pulni qanday qo’shqo’llab topshirib qo’yamiz..?O’ylayapsizmi shuni..?
Niyatbek o’ylanib qoldi..Xotini gapida xaqiqatdan ham jon bor..Ertaga bunga bergan pullari qaytmasligi mumkun…Opasi bo’lsa,o’ziga kelgan taqdirda ham pullarini qaytarishga ko’zi yetmaydi..
-Nima deysan unda,?senda biror bir tayinli fikr bormi..?
-Bilasizmi eng to’g’ri yo’l..Menimcha bizdan pul qarz olayotganiga tilxat yozib,pasportini zalogga tashlab qo’ysin…
Niyatbek uchun ham bu taklif o’rinlidek tuyuldi..Pul shirin ekanda.Niyatbek ayni damda opasining hayotidan ko’ra,pullari ko’ziga ko’rinayotgan edi..Shu boisdan ham narigi honaga o’tdiga o’gay jiyani ko’zlariga tik qarab so’zladi..
-Endi,jiyan gap mundoq..!O’zingdan qolar gap yo’q..Men ham savdoga yuraman..Meni ham oshna,og’aynilar hammasi..Pulni oldi berdisini kutib o’tirishadi..Bu yog’I oborot degandek..O’zing tushunadigan yigitsan-ku!
Shuning uchun biz bitta fikrga keldik..Bizdan olayotgan puling birovni puli..Shu pulni 2 haftani ichida qaytarishing to’g’risida,bitta tilhat yozib berasan..!
Rashidjon,tog’asiga hayron bo’lib boqdi..Uning ko’zlarida hammasidan ajablanarlisi hech qanday gina yoki qudrat yo’q edi..Shunchaki "Nahotki o’z jigaringizni puldan ustun qo’yding..Sen ham insonmisan..?!”Shuday bir ma’noni anglash mushkul emasdi..
Biroz tog’asi ko’zlariga qarab turgach,Niyatbek hijolatdan qizarib,yuzini burib oldi..Rashid esa so’zlarini dona dona qilib gapirdi..
-Tog’ajon..Har insonga yaratgan insof tovf’iq bersin ekan..Men shu holatda juda qiyin ahvoldaman..Shu holatimda menga holis yordam qo’lini cho’zganingiz uchun sizga hurmatim cheksiz..Sizni Alloh o’z panohida saqlasin..Qani endi vaqtni ketkazmaylik..Qog’oz va ro’chka olib chiqing yozib beraman tog’ajon..
Uning so’zlari ohangida hech qanday qahr emas,shunchaki ilojsizlik va qandaydir ulug’vorlik mavjud edi-ki,Boyagina hotini bilan gapni pishitib chiqqan Niyatbek hijolatdan yerga kirib ketgudek bo’ldi..Lekin bir so’z aytishga-da,o’zida hech qanday kuch topa olmadi..CHunki ayni paytda o’zidan ancha yosh bo’lgan yigitchaning oldida naqadar tuban insonligini ko’rsatganini o’zi sezib turardi.
Erininig holatini sezib turgan Sarvihon shartta Rashidning oldiga qog’oz va qalamni qo’yib qo’ydi..
-Qani jiyanjon yozishni boshlang..Opamlarni oldilariga tezroq borishingiz kerak..
Rashid tilxatni yozdi-da tog’asining qo’liga tutkazdi..
Sarvihon olib chiqqan pulni sanamadi ham..
Eshikni hayr manzurni nasiya qilib taraqlatib yopdi-da,chiqib ketdi..
Niyatbek stulga og’ir cho’kdi..
-Nimalar qilib qo’ydik onasi..?!Axir…axir bu ayolni qo’llarida katta bo’lib non topgan edim-ku..!O’z tuzlig’imga tupurib qo’ydim..Endi kim degan odam bo’ldim…
-Hech qisi yo’q..Pulni topishni o’zi bo’ladimi..?!Hozirgi zamonda pul odamlarni hudosi bo’lib qolgan..Hudo biladi ertaga shu jiyaningiz sizga rahmat aytadimi..?dedi Kesatib Sarvihon..
-Biz uni hurmatiga arziydigan ish qilganimiz yo’q..!!
Niyatbek,opaning oldiga borishga ham bora olmasligidan nadomat chekkanicha segaretani tutatib oynadan yomg’irni tomosha qilayotgan bir vaqtda Rashidjon kasalxonaga yetib brogan edi..
Qo’llaridagi dorilarni doktorga topshirar ekan..So’radi:
-Doktor,iltimos onamni hayotga qaytaring..O’tinaman sizdan..ulardan boshqa hech kimim yo’q..!
-Havotir olmang ukajon..Albatta onangiz tuzalib ketadi…
Eshik yoniga suyanib kuta boshladi..Oradan 2 soatlar o’tdi..Shu vaqt ichkaridan bir yosh hamshira qiz chiqib keldi..Rashidjon uni to’xtatib so’radi..
-Kechirasiz singlim..Meni ayamlar ichkarida yotibdilar..Ularni ahvollari qanday..?
-Ha Oftob ayani so’rayapsizmi..?Ularni ahvollari ancha yahshi..!Sizni nuqul so’raydilarni sizni rosa yahshi ko’rar ekanlar..
-Ayamlar o’zlariga keldilarmi..?Rashid hursangligini yashira olmadi..
-Iyaaa,nima deganingiz ularni avhollari shunchaki,bir asabiylashish holati edi..
Ikkita og’riq oldiradigan ukol bilan,bitta kapelnitsa qo’ygan edik..O’zlariga keldilar..Ularni hech qanday tashvish tortadigan havfli kasallik yo’q-ku..?Shunchaki yahshi ovqatlanib o’zlariga qarasalar yetadi..Shu bilan ko’rmagandek bo’lib ketadilar..Yana 1 soatlardan keyin olib ketsangiz bo’ladi..
-Nimaaaa…Doktor menga aytadii….
-Yog’e,men aytdim-ku,sizga havotir olmang deb..Katta varchimiz reanimatsiyaga olib kirishganda hech qanday havotirli joyi yo’q deb aytdilar..Shunga biz ularni orqa eshikdan palataga olib o’tganmiz,o’sha vaqtning o’zida..Sizni so’ragan edilar..Siz qayoqqadir chiqib ketgan ekansiz dedi..
Rashidning kallasiga biroz gurzi bilan urgandek bo’ldi..
Qo’lida g’ijimlab o’tirgan retseptni oldi-da,hamshira qizga ko’rsatdi.”Iltimos singlim..Mana bu dorilar nima uchun,ishlatiladi..SHuni aytib bera olasizmi..?
Hamshira qarab ko’rdi-da,”Siz bu retseptni nimaga ko’tarib yuribsiz..Bu dorilar o’ta og’ir bemorlarga ishlatiladi..Buni ustiga har hil o’smalar bilan og’riyotgan bemorlarga yoziladigan retseptlar-ku..?!Odatda buni ko’pchilik bemorlar olib berishga qurbilari yetmaydi..Sizni onangizga qilingan muolajlar esa,bizni kasalhonamizda bor,va onangiz kabi og’ir mehnat qilgan pensionerlarga mutloqo bepul hizmat qilib tavsiya qilinadi.Sizni onangiz mehnat fahriysi-ku..!Shuniyam bilmaysizmi?Agar o’ta kerakli dori bo’lgan taqdirda ham,davlat tomondan barchasi ta’minlanishi shart..Ana huddi ro’parangizdagi nizomda yozib qo’yilgan-ku..?!
Hamshira qiz hayronligini yashira olmasdan so’zlardi…
Rashining asablari esa nihoyatda taranglashib ketayotgan edi..Qo’lidagi retseptni yulqob oladi-da,
-Sizga katta rahmat singlim..Ko’zimni ochib qo’yganingiz uchun dedi..
SHitob bilan esa haligi dorilarni yozib bergan doktorni honasi tomonga yurib ketdi..
Hamshira esa ortidan”Tovba odamlarga nima bo’lgan "degancha qoldi..
Davomi bor..
Muallif:EL_SHaFeY(Erkinbek Samandarov)
|
lekin mayli omad
