Главная » 2013»Июнь»23 » Ota-Ona Farzand Uchun.! -To'qilmagan ertak...
13:57
Ota-Ona Farzand Uchun.! -To'qilmagan ertak...
Qadim zamonlarda insoniyat hali aql-zakovvati rivojlanmagan,lekin sevgi-muhabbat-oila-burch va ishonch nomlari qaysi manoni anglatishini bilgan bir kichik oila bo'lgan ekan.Oilada 3-kishi yani,Ota-Ona va 1-yoshga to'lgan emizikli o'g'il farzandlari yashar ekan.Hayotning sinovlari qanchalik qattiq bo'lmasin,bolaning ota-onasi bir-biriga ko'ngil qo'yib o'sha paytlarda topganlarini bo'lib yeyishar ekan.Oradan yillar o'tib ular oila qurishibdi va farzandlik bo'lishibdi.Otaning vazifasi ortibdi u ertadan kechgacha yemoq uchun o'rmonga ketib hayvonlarni ov qilibdi.Farzandi va ayolini och qoldirmay topganini ularga ko'tarib kelibdi.Otaning o'zi esa ovqat yetmasligini bilib,o'zini qorni to'qday yo'lda ovqatlanib keldim deya ayoliga jilmayib kulib qo'yarkan.Ayoli erining aldayotganini ko'rib ichidan qiynalar,oz bo'lsa ham parcha go'sht bo'lagini eriga tutqazarkan.Shunday bo'lsa ham ular baxtli edilar.Oradan kunlar o'tib o'rmonda yong'in paydo bo'ldi.Atrofdagi hamma jonivorlar qochib boshqa o'lkalarga ketib qolishdi.Oilani esa yeyish uchun xech narsasi qolmabdi.Kundan kunga otaning axvoli yomonlashar farzandi va ayoli uchun yegulik topa olmay xorg'in xolda uyga qaytishi ko'nglini og'ritardi.Atrofda xech bir jonzot yo'q hammayoq qop-qora,yongan daraxtzorni bir kunda qor parchalari egallab qish fasli yetib kelibdi.Oila ocharchilik axvolidan chiqish uchun o'z uyini tark etib,uzoq o'lkalarga yo'l olishibdi.Yurib-yurib tog' bag'ridagi katta g'orga yetib kelishibdi.G'orning ichi issiq tunashga joy bor ediyu,lekin qornini to'ydirishga xech vaqo yo'qligini bilgan ota g'ordan chiqib atrofga qaraydi.Uzoqroqda kichik ko'l ko'rinadi,ko'lni usti muzlagan tubida esa baliqlar suzib yurardi.Ota baliq tutish maqsadida ko'lga tushmoqchi bo'ladi.Shu payt g'or ichidan ayolining qichqirig'i eshitiladi.G'or ichidan yugurib chiqqan ayoli farzandini bag'riga bosganicha eri tomon yuguradi,orqasidan esa baxaybat oppoq ayiq chiqib keldi.Ota ayiqning vajoxatidan qo'rqmay u tomon yuguradi ayoli va farzandini chetga olib ayiq bilan jang qila boshlaydi.Ayiq juda kuchli uni yerga qulatishga kuchi yetmasligini bilardi.Shu orada g'or ichidan kichkina ayiq bolasi chiqib keladi va onasi tomon yuguradi.Ular juda uzoqda ona ayiq bolasining ovozini eshitmaydi.Ayiqcha yo'lni yarmiga kelganida ko'lning muzlari sinib ayiqcha suvga tushib ketadi.Buni ko'rgan ota ko'lga qarab yuguradi.Nega deysizmi chunki insoniyat o'z farzandi uchun oilasi uchun jonidan ham kechishga tayyor ekanligini anglab yetgandi.Ayiq ona bolasining ko'lda cho'kayotganini ko'rib unga yaqinlasholmaydi,ko'lning labi g'or oldigacha bo'lib juda chuqur edi.Agar yursa muzlik sinar va insonning ham oilasi ko'lda cho'kishini bilardi.Ota ko'ldan ayiqning bolasini olib chiqadi,shu kundan boshlab ayiqning issiq g'ori ularning ham uyiga aylanadi.Ota bilan ayiq oilasi va bolalari uchun shu ko'lda birgalikda ov qilib baliq tutishib yer ekan.Kichik Bolajonlari esa birgalikda o'ynab katta bo'lishibdi... Mana bugungi ertagim ham sizlarga yoqadi degan umiddaman barchangizga e'tiboringiz uchun katta raxmat ...
JUDA ajoyip, qoyilman 
ibratliyakan
