Olov bilan yoqib bo’lmaydi,
Dilimdagi mungli honishni..
Pichoqlab yo so’yib bo’lmaydi,
Ishqqa bo’lgan zo’r intilishni.
Ezish mumkun yerlaga toptab,
Ammo yulib tashlashlik gumon.
Undan ko’ra ishqimga atab,
Yozish mumkun beadoq doston..
Yoq..adashdim yozish mumkunmas,
Dostonlarga arzimay qolgan,
Oddiygina maydan mast-alast,
So’zlarga-da yaramay qolgan..
O’tmish degan beshavqat zarba,
Yillar bilan bo’lib tashlagan,
Umidlardan nochorroq dalda,
Shishalarga suyanib qolgan..
Zulmat kabi atrofim o’rab,
Yoqib chiqar tunlar daf’atan.
Faqatgina azobin asrab..
Nurlariga bergan yot vatan..
Buncha sokin,yoqotilgan sas,
Hatto yo’qdir itlar hurishi,
Karman nega..!? chiriyotgan has,
Eshitilmas yurak urishi..!
Atrofimda hech vaqo yo’q bo’lsa,
Qaqragan bo’lsa yon suvtalab.
Yoq jonim oyog’im tagiga,
O”zim yozgan sherlari qalab…!
Bunchalar azob…..! Etar bas..!
Muallif Erkin Samandarov (EL_SHaFeY)
|
