Voqeani sherlar uz sms sherlarini uqiyatganimda kurib qoldim va silar bilan baxam kurishni xoxladim tasirli uqib kurila
Baland qavatli uylarning birida faqir bir oila yashardi.
Er-xotin va 8 yoshli bolakay. Ota-ona kunböyi ishda,
bolakay esa uydayolg'iz o'tirardi. Bola har kunisoatlab
oltinchi qavatderazasidan pastga -
bolalarmaydonchasida velosiped minib yurgan
tengdoshlariga xavasbilan qarab o'tirardi. ўтирарди. Uham özining shunaqa velosipedibölishini orzu qilardi.
Lekin oiladabu orzuni amalga oshirish uchunna pul, na
vaqt va hattoki bolaning orzusini eshitadigankishi ham
yöq edi. Bolakayoilasini velosiped sotib olish
bilanqiynab qöyishini anglar, lekinuning bu orzusi juda
kuchli edi.Bir kuni u onasining "Xudo mehribon, chin dildan nimaikisörasang albatta beradi" degansözlarini
esladi. Qog'oz, ruchkaolib, qog'ozlarni yuzlab,
minglabbölaklarga böldi va har bir qog'ozparchasiga:
"Ey Хudoyim, menga velosiped ber" deb yozib
chiqdi.Bolakay o'zining chin qalbdantilagan orzusi
yozilgan qog'ozparchalarini oltinchi qavatderazasidan bir-bir tashqarigasocha boshladi. U "Хudoga
qog'ozlarimning biri bölmasa birialbatta yetib boradi va
Xudoningmenga rahmi kelib mengavelosiped
yuboradi" deb qalbdanishonardi. Kunlar o'tib borar,
bolahar kuni qog'ozchalarni derazadan sochardi. Uning
hayolifaqat shu ishda bölib qolgandi.Qog'ozlar tugasa yangisigayozishni boshlardi, darslikdaftarlargacha sarf
qildi. Bolakayboshqa hamma narsani unutib, telbalarcha
qog'ozlarni yirtar,yozar va derazadan uloqtirardi.Bazan
qog'ozlarga ruchkasiyohiga bolakayning qop-
qorako'zlaridan tomchilayotganyoshlar qo'shilib
ketardi. Kunlar o'taverardi, bolakay har kunitongda "Bugun Xudoga qog'ozimyetib boradi" degan umid
bilanyangi ruhda ishini boshlardi. Vanihoyat bir kuni
eshik taqilladi.Ochsa, 45 yoshlardagi chiroyli kiyingan
bir erkak kishi qölidabola chin dildan erishishniistagan,
har kuni tushida köribchiqadigan velosiped bilanturardi.
Kishining ko'zlaridaallaqanday mungli jilmayish zohir edi. U yengil xo'rsinib velosipednibolaga uzatdi.
"Qog'ozingXudoga yetib bordi, o'g'lim, busenga, maza
qilib min..." Bolakaynima deyishini bilmasdi. Kishizina
tomon yurib ketarkan ortiga o'girildi, uning yuziga bir
tomchiyosh dumaladi. U bolakaygayuzlandi: "Endi
Xudodan, birmartagina shu velosipedni olibkelgan amakiga ham farzand berdeb so'ragin, xöpmi..."
|
яхши
