Azob berar o’tayotgan har on, azoblaydi har kezgan laxzalar…. Qachon ? kim? Qayerda bilmaymiz qay axvolda!!! Yashayotgan har umrimizning… tarixga bitilgan onlari, kimlargadir azob kimlargadir roxat….. o’ylamay hech ertayu kechni. Ildam qadamlar tashlaymiz faqat olg’a… har bosgan qadamlar izida qancha gunox! Qancha savob bor? Bilmaymiz! o’ylamaymiz xatto!!! Kimga kerak bizning umrimiz? Kimga kerak xatto borligimiz? Sal chekinsak soya ortiga… olarmikin kimdir bizni yodga??? Exxx bu hayotning g’amlari!!!!! Kimlarni egmadi, kimlarni sindirmadi…. Kimlarni bulg’amadi xattoki loyga… Shularda bizga bo’lmayin saboq! Ular bosgan izdan.. ildam boramiz!!! Vaqti kelib biz ham ulardek xech o’chmaydigan loyga botamiz!!!! Taqdir deymiz , peshona deymiz!!! Boshimiz tekkanda toshga! "Ex bunchalar bu peshona shor” deymiz!!! Har kimning umr gavhari, bu dunyoning zar ipiga terilgan…. Uni ko’z munchoqdek asrab avaylash insonning o’ziga berilgan…. Uning har donasi bizning yoshimiz… uning qanchalar yarq etishi buzning toelimiz…. Keling yaxshilar, o’zni qo’lga olaylik… bizga berilgan buyuk baxtni, kerakligidan ham ortiq avaylaylik…. Bilmaylik hech yomonlik neligin,, sezmaylik xatto g’ayirlik zaxrini…. Tangrim bergan ulkan MUHABBATNI doim yaxshilik yo’lida ishlataylik….
