Odatdagi kunlarning birida
qo’ltiqtayoqqa suyangancha
oshxona tomonga ketayotgan
edim..
Mendagi ilinjlar mutlaqo yo’q
bo’layozgan bo’lsada..Lekin
mendagi umid uchqunlari meni
ozirgi ilinjim ya’ni,sud bo’lishini
kutayotgan edi..Har holda shu
holatimda ham sud hukmi
men uchun judayam qiziq edi..
Stolga amallab o’tirdim-
da,oldimga qo’yilgan ovqatga
qoshiqni endi olib borishimni
bilaman..ro’paramdan o’tib
ketayotgan bir mahbus meni
qarshimga shitob bilan o’tirdi..
So’ng men ovqatlanayotgan
idishga qarab qo’yib gap
boshladi..
-Naaa,muncha kerilasan..O’zi
bir nogiron bo’lsang..Zonada
endi sen hech
kimsan..Tushunayapsanmi bir
uyum ahlatsan holos..Tak chto
qisiiiib yur ..Uqdingmi..?
-Bitta gapni qulog’ingga quyib
ol..SHerni o’ligi ham sher
bo’ladi..Menga qanday
yashashni o’rgatman..Shu
holatimda ham senga
o’hshagan churvaqalarni
boshini uzishga qurbim yetadi..
Men oxista va sokin gapirdim..
-Xa xa xa ax..Kulgimni
qistatma..Qani bir ko’raylikchi
qo’lingdan nima kelar ekan..
Meni idishimga tupurdi…
O”rnimda turib bo’yniga chang
solishga harakat qilgan
edim..Lekin oyoq pand
berdi..Men unind oyoqlari
ostiga yiqildim..
U esa,meni ustimda turganida
baqirar edi..
-Qaralaring..Uning
ahvolini..Quyoncha manzilga
shoshib ketibdi-yu…
Men uning oyoqlariga chang
solishga harakat qilgan
edim..Bosh qismimga tepib
yubordi..
Uning atrofida esa mening
dushmanlarim sanalga,yana
5-6 ta mahbus qo’shilishib
kulishdi..
-Endi o’zingni o’rningni
bildingmi?U hiringlargancha
mening ustimga peshob qila
boshladi..
Mendagi g’urur harchand
kuchli bo’lmasin../Lekin
tanamning bu tahlid ojizligi
bilan hech narsa qila
olmasdim..
Ular ustimdan kulgancha nari
ketishdi..Hamma mahbuslar
esa meni masharalagancha
ustimga tupurgancha o’tib
ketishdi..
O’rnimdan amallab
turib,kameramga zo’rga’
sudralib yetib oldim..
Ojizligim esa shu darajada
alam qila boshlagan
edi=ki..Agar tanam sog’
bo’lganida,tabiiyki ularni
yanchib tashlashim mumkun
ekanligini o’ylay boshladim..
Bu juda juda achinarli holat
edi..
Men esa shu tahlid
ho’lanishlar bilan so’d
bo’lishini intizor kuta
boshladim…
Oradan tahminan 3 oylar vaqt
shu tahlid o’tdi..Endi meni
mahbuslar unchalik bezovta
qilmas,men bu zonda hech kim
edim..Shuning uchun ham
ularning diqqat markazidan
umuman chetlashtirilgan bir
nogiron mahbus edim..
Men kutgan onlar nihoyat
keldi..Mening oyoqlarim esa
sal pal harakatga kelar..Lekin
o’zimni tutib yura olmas edim..
Meni zirhlangan mashinada
so’d binosiga olib kelishdi..Sud
boshlandi..
Aytarli hech narsa bo’lgani
yo’q..Barcha ayblarim inkor
qilib bo’lmas..Dalillar bilan
isbot qilib berildi..meni qochib
ketadigan joyim ham yo’q
edi..Lekin so’dyalar meni
o’zimning davlatimga
jo’natishga qaror
qilishdi..Asosiy hukmni
esa..Tug’ilib o’sgan yerimda
chiqaradigan bo’lishdi..
Meni o’z respublikamda
joylashgan turmaga jo’natishar
ekan..Militsiya hodimi so’z
qotdi..
Bahtingga boshqa davlat
fuqorosi ekansan..shukr
qil..Yo’qsa seni shu yerni
o’zida o’zim otib tashlagan
bo’lar edim…
Panjaralar sharaqlab
yopildi..Shu bilan birgalikda
mening barcha umidalarimga
ham qulf osilgan edi..Men
aynan shu lahzalarda biror bir
so’z aytishga umuman ojiz
holatda qolgan edim..
Meni yurtimga "jinoyatchiga
"hos bo’lgan barcha rasm
rusimlarni to’liq holatda ado
qilib jo’natishdi..
Meni o’z yurtim ichki ishlar
hodimlari jaa xursand holatda
kutib olishdi deya olmayman…
Ular meni izolyatsiyaga
tashlashdi…
Yana o’sha ahvol
takrorlanayotgan edi,,buni
ustiga oyoqlarim shu darajada
azob berar edi-ki,bir nima
deyishga ham ojiz edim..
Sudning zalvorli hukmi zal
bo’ylab yangradi..
Umrbod qamoq jazosi..Bu uch
dona so’zdan iborat gapning
negizida umuman boshqa
ma’nlarni shakllantirish
mumkun edi..Hukmni so’zsiz
ado qilishga men mahkum
edim..
Meni alohida kameraga
tiqishdi..Ovqatdan ham
cheklab qo’yishdi..Men endi
butunlay madordan qolib
o’laksa holatiga kelib qolgan
edim..Rangim esa quyoshni
butkul ko’rmaganimdan
dokadek oqarib ketgan
edi..Qorong’ulikka ko’zim
ko’nikib..Uzzu kun bir nuqtaga
tikilib zaxta
yotaverganimdan,endi
bilaklarim ham qotib qola
boshladi..
Nohoyat meni izolyatsiyadan
umumiy bo’limga olib
o’tishdi..Bu izolyatsiyaning
azoblari meni endi qolgan
qutgan umidlarim uchqunini
ham so’ndirgan edi-ki,menda
yashashga bo’lgan talab
ehtiyoj,butkul so’nib qolgan
edi..
Kamerada uzzu kun yotar
ekanman..O’lim haqidagi
hayollarim huddi bu zindondan
qutulib ketish uchun yagona
najot yo’lidek ko’rinar..Lekin
inkanjadan chiqib ketish
uchun ,mening zaif irodam
kifoya qilmas edi..
Shunday kunlarning
birida,meni ko’rgani odam
kelganini habar qilishdi..
Men unamayroq kim
ekan..deb turgim ham kelmay
yotgan edim..
-Kim,ekan meni ko’rgani
kelgan..Kimga ham bu holatda
kerak ekanman soqchi,.?
Dedim ..
-Nomard..Seni ayol kishi
ko’rgani kelibdi dedi u va
tezda chiqishim kerakligini
uqtirib tashqariga yo’naldi..
Men kim ekan deb,devorga
suyoqlik turgan
qo’ltiqtayog’imni olib
uchrashuv honasi tomonga
yo’ladim..
Ko’zlarim zulmatda yotaverib
o’z ravshanligini ham
yo’qotgan edi..Shuning uchun
hira ko’zlarimni yo’lka bo’ylab
tikar ekanman..Hayolimdan
"Kimga,qaysi ayolga men shu
damda kerak ekanman "deb
o’ylar edim..Yuragimda esa
allanechuk nimadir o’zgarish
ro’y bergan edi-ki,uchrashuv
kamerasiga oyoqlarim
beixtiyor boshlar edi,,
Nihoyat men uchrashub
bo’ladigan panjarali xona
bo’sag’asiga yetib keldim..
Hira ko’zlarimni panjara ortiga
tikdim..U yerda esa…..
Mening onam..!! Ha,mening
o’sha gurumni
sindirgan..SHunday azoblar
iskanjasiga qo’llari bilan
topshirgan Fohisha onam turar
edi..!
Peshonalari ajinlarga to’lib
toshgan..Qo’llari
qaltirar ..Yuzlariga esa
keksalik soya slogan edi..
Mening tomog;imga nimadir
tiqildi..So’zlarim hamma
hammasi mening bo’g’zimga
yig’ilib kuydira boshladi..Lekin
tilimdan biror bir so’z
uchmadi…
Onam(agar u shu nomga lozim
bo’lsa)men tomonga qadam
tashlab..
-O”g’lim Sodiqjon…Ablah
onangni kechir bolam..!!dedi
va ko’zlaridan shashqator
bo’lib yosh oqa boshladi…
Men indamasdan,uning
ko’zlariga tik qarar
ekanman..dedim
-Siz,mening onam
ekanligingizni endi
angladingizmi..?
Oldinroq..o’ynashlaringiz
pinjida o’ylamagan edingizmi?
-Bolam..men sening oldingda
gunohkorman.Kechirim
so’rashga tilim ham
bormaydi..Agar
kechirolsang..menday onangni
kechir..Sening onang bo’la
olmaganim uchun kechir
bolam..
-Siz yaratgandan kechirim
so’rang..Illo mendan
emas..Meni jirkanch bir
jinoyatchi sifatida tarbiya
qildingiz..Har safar
o’ynashlaringiz bilan meni
g’ururimni sindirdingiz..Endi
kechirim so’rash uchun qanday
uyalmadingiz..Keting..Sizni
ko’rgim yo’q..!
Men shasht bilan
qo’ltiqtayog’imga suyangancha
tashqariga yo’naldim..
Ortimdan esa onamning uvvos
solib yig’lagan ovozi eshitilib
turardi..Men harchand
onamdan
nafratlansamda..Uning bu
tashrifi mening yuragimni tilka
pora qilgan edi..Shuncha yillik
yo’qotishlardan so’ng..Uning
ajin tushgan
cheharasi..Mening ko’z
oldimda gavdalangani meni
vijdoning shunday azoblariga
duchor qilayotgan ediki..Hatto
badannimdagi og’riqlar ham
unutilar darjaga kelib
qolayotgan edi..
Men kameramga bir ahvolda
yetib keldim..Mening bu
holatimda..yashashga bo’lgan
barcha barcha
umidlar..Rajalar..hammasi
chippakka
chiqqan..Butunlay..Noiloj
ahvolda qolgan edim..
Kamera shiftiga tikilib
turib..So’nggi manzilga yetib
keldim..Deb
hisoblarkanman..Bitta qarorga
kelgan edim..
Men uchun yagona yo’lni
tanlagandim..
Shiftdagi beton qoldig’idan
chiqib turgan armaturaga
ostimdagi choyshabni
ildim..Uchini hafsala bilan
sirtmoqladim..Amallab qo’lib
bilan tirmashib..Kravotni
ustiga chiqdim..Va bo’ynimga
arqonni solar ekanman…
"Ey yaratgan egam..Men
butun umr
Paskashlik,nobakorlik va
alamzadalik hissi bilan
yashadim..Hatto maqsadim
yo’lida o’tkanlar qabrini ham
toptadim..Men sendan tavba
so’ramayman..Chunki bilan
allaqachonlar menga
jahannam bitilganini…Yagona
o’tinchim esa,hech qaysi inson
farzandi men kabi
bo’lmasin..Shugina so’nggi
istagimni vojib ayla yaratgan
egam..Jahannamda
ko’rishguncha ..Amin…
Qo’lim bilan krovotni turtib
yubordim..Mening qiyshaygan
tanam muvozanataini
yo’qotib..CHoyshabga osilib
qoldi…Hira ko’zlarim esa
yorug’ olamni ko’rishdan
mosuvo bo’lib hiralashdi…
"Mening nopok ro’him esa,Shu
daqiqalarda jahannam
olovlariga shitob bilan
ketayotgan edi””
TAMOM…
Muallifdan xotima o’rnida
:Azizlar ushbu asarni
bitayotganimda..Ko’pchilik har
hil fikrlar,har hil tanqidiy
qarashlar qildi..Bu hikoyamni
yozish orqali men,insonning
qanchalik vahshiy jonzod
ekanligini..Kimdir yomon
insonga aylanishida oilaviy
muhit ro’li nihoyatda asosiy
bo’lishi kerakligini
takidlamoqchiman..CHunki
Har bir insonni oilasi tarbiya
qiladi..
Shuning uchun aziz
o’quvchilar..Har birimiz
oilamizda farzandlarimizga
bietibor bo’lmaylik..Bunday
holatlardan esa Yaratgan
barchamizni o’zi asrasin…
E'tiboringiz uchun
tashakkur.deb siz bilan
EL_SHaFeY birga bo'ldi..
yugadiya va nihoyat
