Biz o'lim ustidan kulamiz va dorixonadan kilolab dorilar sotib olamiz;

Bizga ommani fikri farqi yo'q, va biz doimo "ko'rinishim qanday?" deb so'raymiz;

Biz yolg'izlikni yaxshi ko'ramiz va qo'limizda telefonni qattiq siqib yuramiz;

Biz uyimiz - qo'rg'onimiz deb hisoblaymiz, va kechalari uni biz bilan portillatib yuborishlaridan qo'rqamiz;

Biz mutlaqo hotirjamligimizga iqrormiz va qo'limizni navbatdagi sigaretga uzatamiz;

Biz odamlarni hayratda qoldiramiz va "sevaman" deyishga qo'rqamiz;

Biz odamlarga ishonmaymiz, va haftasiga kamida bir marta kimgadir hasratimizni ochamiz; biz sevgiga ishonmaymiz, va kechalari yostiqqa yig'laymiz;

Biz bugungi kun bilan yashaymiz va ertangiga rejalar tuzamiz;

Biz printsipdan yangiliklarni televizordan ko'rmaymiz va ularni internetdan o'qiymiz;

Biz juda ko'p o'zimizni tanqid qilamiz va faqat o'zimizni yaxshi ko'ramiz.

Biz o'zimizga hamma hatolarni kechiramiz va ularni qaytarganlarga yomon ko'z bilan qaraymiz;

Biz ideal odamlar mavjudligiga ishonmaymiz va har kuni omma ichidan o'zimizni idealimizni qidiramiz;

Bizni metrodagi ertalabki tiqilinchdan ko'nglimiz ozadi, va biz har kuni platformada sabr qilib poyezd kutamiz;

Biz nima eshitishni o'zimiz tanlaymiz, va ko'chada ixtiyorsiz qandaydir "fabrikaga" jo'r bo'lamiz;

Biz har doim o'ylaganimizni gapiramiz va chin dildan tabassum qilishni deyarli unutdik;

Biz odamlar bizni qanday bo'lsak shundayligizmizcha qabul qilishlarini hohlaymiz, va soatlab ko'zgu oldida aylanamiz;

Biz dono gaplarni yaxshi ko'ramiz va o'zimizni o'zimiz tushunmaymiz;

Bizni bir to'da ochilmagan iste'dodlarimiz bor, va biz ular ochilishi uchun hech narsa qilmaymiz;

Biz tug'ilgan kunlarni yomon ko'ramiz va har doim ularni nishonlaymiz;

Biz tushlikkacha uhlashni sevamiz va budilnikni ertalabki soat 6-ga to'g'rilaymiz;

Biz har doim hohlagan narsamizga erishamiz va hech kimga kerakmas bo'lib qolishga qo'rqamiz;

Biz shaxsiy kundaliklar tutamiz, va ular o'qilishini hohlaymiz;