 Qishning sovuq kunlaridan yana biri...Fayzsiz ko'chalar uning qalbi kabi huvillab yotibdi...Bu ko'chalarda u o'zini o'zga, yovuz bir olamga tushib qolganday his qiladi, hamma narsa begona, hammasi zerikarli...Go'yo shu begona olamda qachondir, nimadir sodir bo'ladiyu qolgan hayoti ham ostin-ustin bo'lib ketadi...Bor vujudiga xokim bo'lishga ulgurgan bu o'y-xayollar, endi uning yuragiga soya solishga intilmoqda. Shuning uchunmi, keyingi paytlarda yuragiga qandaydir gashlik qo'nib olgan, shu gashlik hatto "eng xursand kunida "ham ko'nglining bir chetini xira qilib turadi...Shunday deb atasa bo'larmikan?!..."eng xursand kunlari "..., qaysi kunni u eng quvonchli kuni deb atay oladi. To'gri, u uchun yaxshi kunlar ko'p bo'ldi, bunday kunlarda u, yayradi, kuldi, lekin yuragichi?...Yurakdan xursand bo'la oldimi?...Yo'q...Shunday daqiqalar bo'ladiki, yuragida qandaydir umid chechaklari bosh ko'tarib ko'kka intilib qoladi, ammo yurakning katta qismini egallab olgan cho'llardan ko'tarilgan chang-to'zonlardan esa yana qovjirab qoladi...Yana o'sha bo'm-bo'sh yurak...Yurak, uning yuragi ilgari qanday edi..., yo'q ilgari bunaqa emasdi, o'ziga tanish yoki notanish hislar bilan to'lib borayotgan edi..., yo'q o'shanda ham yuragining bir chetida kichkinagina qorongulik borligini his qilardi, xozir esa shu kichkinagina qorongulik kengayib, butun qalbini cho'lgab olgan...Uning yuragini hech narsa to'lqinlantirolmay qo'ygan, na quvonch, na shodlik, na kulfat va na gam...
Bunday yurakni nimaga o'xshatsa bo'ladi?! muzliklar o'lkasigami? yoki adog'i yo'q jazirama cho'lgami? yoki chaqmoq urib, yonib kulga aylangan o'rmonzorgami...?
Hamma aybni yurakka to'nkasak bo'larmikan?, uning o'zichi, o'zi irodasiz, qo'rqoq emasmi? ha qo'rqoq u xursandchilikdan, quvonchli kundan o'zini olib qochadi, to'grirogi qo'rqadi...Chunki u bugungi "yaxshi kun"dan keyin albatta "yomon kun " keladi deb o'ylaydi...Shu uchun "xursandchilik" ko'chasidan chetlab o'tib o'zini "tushkunlik"xiyoboniga uradi...Bu xiyobonda u yolgiz kezishni yoqtiradi...Bu xiyobonning bahor yozi yo'q, unda faqat kuz hukmronlik qiladi...kimsasiz, zerikarli va qandaydir vahimali..., ammo shunga qaramay faqat shu erdagina u o'zini xotirjam qiladi, yuragi ham orom olganday bo'ladi...
|
