Vahb ibn Munabbih hikoya
qiladi:
"O'tgan podshohlardan biri
qaergadir sayohatga otlandi.
Yurish oldidan u o'ziga
hammani hayratga soladigan
kiyim keltirishlarni buyurdi.
Olib kelingan kiyim
podshohning didiga
o'tirmadi. Darhol bundan
ham yaxshirog'ini
keltirishlarini buyurdi. To
hayratdan yoq ushlaydigan
darajadagi ajabtovur kiyim
keltirgunlaricha bu hol
davom etdi. Podshoh ulovni
ham shu talab bilan tanladi.
Har safar ko'rsatilayotgan
otlarni qaytarib, yanada
chiroyliroq yanada
xushbichimroq ot
keltirishlarini buyuradi.
Nihoyat, podshoh antiqa
kiyimlar kiyib, eng chiroyli ot
ustiga mindi. O'sha paytda
Iblis uning burniga dam urdi,
podshohning ichi kibrga
to'ldi. Endi uninh ko'zi ko'r
bo'lib, na atrofdagi otliqlarni,
na yo'ldagi odamlarni
ko'rardi. Shu payt uvada
kiyimda, holi xarob bir kishi
yo'l o'rtasiga chiqib,
podshohga salom berdi.
Podshoh uning salomiga alik
olmadi. U otning jilovidan
ushlab, yo'lga ko'ndalang
turib oldi. Shunda podshoh:
-Jilovni qo'yvor! Qattiq
jazoga munosib ish
qilyapsan,-dedi unga
g'azabnok.
-Senda hojatim bor, -dedi u
podshohga.
-Sabr qil otdan tushay.
-Yo 'q, xoziroq, shu hojatimni
ravo qilasan.
Podshoh ulovning jilovini
unga topshirishga majbur
bo'ldi va:
-Ayt hojatingni, -dedi.
-Bu sir!
Podshoh boshini egib unga
qulog'ini tutdi. U sirni ochdi:
-Men o'lim farishtasiman!
Podshohning rangi o'zgarib,
tili kalimaga kelmay qoldi.
Keyin o'ziga kelib:
-Fursat ber, ahlimni oldiga
qaytib, omonatlarimni ado
qilay,-dedi o'lim farishtasiga.
-Yo'q, Allohga qasamki, endi
sen ahlingni ham, qoldirgan
mol-dunyoyingni ham hech
qachon ko'rolmaysan, -dedi
o'lim farishtasi va uning
jonini oldi.
Podshoh qurigan yog 'och
kabi yerga quladi.
Keyin o'lim farishtasi shu
ahvolda mo 'min bandasiga
yo'liqdi, unga salom berdi.
Mo'min banda uning
salomiga alik oldi.
-Senda hojatim bor,-dedi
o'lim farishtasi unga.
-Aytaqol, qulog'im senda.
-Yaqinroq kel, dedi o 'lim
farishtasi va unga sirni ochdi:
-Men o 'lim farishtasiman!
-Xush kelibsan, marhabo, ey
intizor kutilgan zot! Yer
yuzida g'oyib narsalar ichida
men uchun eng suyuklisi
sensan!
-Nimani hohlaysan?
Hojatlaring bo 'lsa, bemalol
ado qilishing mumkin.
-Yo'q! Alloh taoloning
diydoridan ulug 'roq va
suyukliroq hojat bormi! -
dedi mo'min banda.
-Ayt joningni qanday shaklda
olishimni istaysan?
-Sen men istaganday jonimni
olishga qodirmisan?
-Ha, men shunga
buyurilganman.
-U holda ozgina muhlat ber,
tahorat olay ibodat qilay.
Boshim sajdaga qo'yilgan
payti jonimni ol. Darhaqiqat
shunday bo 'ldi: mo 'min
banda boshini sajdaga
qo'ygani zahoti o'lim
farishtasi uning jonini oldi".
|
