|
Odamlarni kuzatishni, hayotga chetdan razm solishni, ko’ngilni tahlil qilishni yaxshi ko’raman… Shularga asoslanib hikoyalar turkumidan iborat "Muhabbat manzaralari” nomli mittigina qissani yozdim. Muhabbat bu ikki dil o’rtasidagi murakkab munosabatgina emas. Muhabbat… iymon, sadoqat, o’kinch, quvonch, xiyonat… Hayot ranglarining har bir taqdir suratida aks etishi… Ishonmasangiz, "Muhabbat manzaralari”ni o’qing... Ollohning bandalariga atagan tuhfasi bizgada nasib etdi, jufti halol bo’ldik.Jufti halol… Buning ma’nosini ne ekan, begim.?! Bu shirin turmush, totuv hayot va o’rtadagi sadoqatning rishtalarini tugunlovchi farzandlar degani. Bizda bularning hammasi bor edi… Bolalarim mehringizdan to’yib-to’yib nafas olar, xonadonimiz o’z quvonchu tashvishlarimiz ila fayzli, tarovatli edi bir paytlar…
Ha bir paytlar…
"Dadajon, bu-men, Gulruhman, eshikni oching.! Dilnozni mazasi qochib qoldi, operasiya qilish kerak ekan, dadam kelsinlar deyapti, dadajon.!”
Eshik tutqichiga uzalgan qo’llaringiz ortingizdagi ayolning "qayting, orqaga” degan so’zlaridan shalvirab tushdi.
Ayol. Ayolingiz deyishga tilim bormaydi. Chunki u sizga jufti harom, halol emas.! Buning ma’nosini bilasizmi?! Bu, ikkimizning shirin turmushimizga tomgan zahar degani, yana birovning nasibasiga solingan changal, eng yomoni, begunoh farzandlarning ko’zlariga cho’kkan mung, armon degani.
Ayol turgan joyida baqirdi:
"Yo’qol, itvachcha.! Sen yetimchalarga dada emas, pul kerak! Qorangni o’chir tez.!”
"Dadajon, eshikni ochsangiz-chi.! Dilnoz "dadam kelsin” deyapti…” Siz eshik ortida yig’lab turgan bolajoningizni emas, nikohsiz xotiningizni ovutishga tushdingiz…
Kasalxonada farzandingiz jon olib-jon berar, sizni qidirardi.
"Dadam… Dadajonim kelsinlar, bir martagina ko’ray, atigi bir marta…”
Vrach bezovtalanayotgan qizimizning bosh tomoniga o’tdi-da: "Men shu yerdaman, qizim, dadangman!”dedi. shu lahzalarda xiyonatingizdan kuyib, ado bo’layotgan yuragim qayta yonib ketgandek bo’ldi. Siz quvib solgan kichkinangiz yonimga yuragi xun bo’lib, qaytib keldi.
Qizimizni… Olloh qaytarib berdi.
Gunohim nima edi o’zi.?! Tushunolmayapmhttp://www.sherlar.uz/news/0-0-0-8118-10an hanuz…
Bilasizmi, ayol uchun mehrdan o’zga qimmatliroq tuhfa yo’q, lekin siz shunida o’z ayolingizdan qizg’andingiz. Qayerda xato qildim o’zi.? Qachon, qaysi lahzada ko’nglingizni og’ritdim.? O’ratamizga suqilib kirgan ilon sizni qanday qilib avrab-aldab, uyasiga olib kirib ketdi, sezmay qoldim.
Ming afsus… Siz, baribir, undan qadr topmadingiz. Men ezozlab, topingan inson allaqanday betayin kimsaning poyida xor bo’ldi. O’z baxtingizni topmadingiz, toptadingiz…
… Yodimga tushaverasiz, takror va takror…
Yo’q men ojiz emasman.! Irodam mustahkam, bardoshim metindan ekan, chidadim bariga. Endi sizni barmoqqa qadalgan tikanni sug’urib olganday hayotimdan siqib chiqardim. Jarohat o’rnini farzandlarim quvonchi, baxt-kamoli davolaydi. Sizsiz ham yashasa, hatto yaxshi yashasa bo’lar ekan, bilsangiz.
Umid qilmang… umid qilmang-ki, hech qachon kechirmayman. Yonimga qaytishingizni xayolingizga ham keltirmang.
Mening pok ruhim siz kabi nopok kimsa ila hamnafas bo’lmoqlikka orlanadi, bilsangiz…
N.D.ga
P.S bu hikoyadagi qahramonlar o'ylab topilgan emas. hammasini o'z ko'zim bilan ko'rib eshitib yozganman.
|
