Yurak yig'laydi. Ko'zlar yo'lingizda har dam intizor. Nega siz kelmaysiz? Nechun beparvosiz? Nahot men AZOB chekayotkanomdan rohatlanayotkan bo'lsangiz? Azizm axir siz emasmidingiz, meni SEVGI bog'iga yetaklab kirgan? Nega endi meni hijron atalmish tikonli gullar aro yolg'iz tashlab ketayapsiz? Ketay desam yo'llarim to'siq, go'yo SEVGI bog'ining asiridek. Mening nazdimda sevgi bilan gul bir - biriga nihoyatda monand. Axir gul sevgi ramziku. Gulning hushbo'y ifori - visol, tikonlari esa - hijron, sog'inch onlarining vasli bo'lsa kerak. Mana, mening intizorlik bilan kutkanim - qish fasli kirib keldi. Esizdami ikkalamiz, qish da, endi boshlanayotkan qor ostida sayir qilib yurmoqchi edik. Men sizni mahkam qo'lizdan tutkancha ikkalamiz... Biz uchrashgan kunni sog'indim. O'sha kunni biror martta qaytib kelishi uchun butun umrimni berishgayam tayyorman. Biroq buni ilojisi yo'q. Ammo bu kunlar hayolimda qayta - qayta jonlanaveradi. Endi buyog'iga siz haqizdagi, hayollarim bilan yashayman. Siz haqizda o'ylashni o'zi manga quvonch bag'ishlaydi. Garchi: "haqiqiy sevguchi uchun visol shart emas" shuni esizdan chiqarmang. Sizsiz endi qalbimdagi, siz bilan bog'liq shirin - shirin hotiralarim bilan yashayman. ILOYIM BAHTLI BO'LING. SIZ MEN ERISHOLMAGAN, ANIG'ROG'I IKKALAMIZ erisholmagan ORZU - ARMONLARGA, siz YETISHING. OLLOHIM BAHTIZZI BERSIN. Lekin meni unitib yubormang, siz bu yorug' olamda yagonasiz, yo'q meni, ha, faqat va faqat meni YAGONAMSIZ. Sog' va Omon bo'ling. Meni yetisholmagan SHIRINGINA - ORZU ARMONIM.