Necha yigit ko‘z yosh to‘kar
firoqingda,
Senga oshiq insonni sev,
meni sevma.
Ko ‘rinadi olam go‘zal
qarog‘ingda,
Ko‘rkam, obod jahonni sev,
meni sevma.
Mehr ko‘rmay o‘sganlardan
kutma mehr,
Tashna labga tutar og‘u,
berur qahr.
Boshing silar biror inson
topilmasdir,
Ko ‘pdan mehr olganni sev,
meni sevma.
Yetti do‘zax sig‘dirolmas
gunohim bor,
Yetti osmon toqat qilmas
ming ohim bor.
Ko ‘nglimda bir buyuk yorim –
Ollohim bor,
Qodir Egam – Rahmonni sev,
meni sevma.
Xor tuproqman, ezib o‘tgin,
boshing qo‘yma,
Osmonni sev, oy-kunni sev,
meni suyma.
Bir gumroh deb chekma
azob, sira kuyma,
Sevdirolsa Javlonni sev, meni
sevma...!Javlon Abdullo