|
Hofiz ibn Rajab ushbu
hikoyani qozi Abu Bakr
Muhammad ibn
Abdulboqiydan naql
qiladilar:
" Men Makka shahrida
faqirona hayot kechirar edim.
Bir kuni ko ’chada hamyon
topib oldim. Uyga kelib ochib
qarsasam, ichidan bir shoda
marvarid chiqid. Bunaqasini
umrimda ko ’rgan emasman.
Qaytib ko’chaga chiqdim. Bir
odam: "Men hamyonimni
yo’qotib qo’ydim, kim topib
olib qaytarib bersa, besh yuz
dinor beraman ”, deb yurgan
ekan. Shunda men, qornim
och, hojatmandman,
hamyonini berib, evaziga
pulni olaman-u undan
foydalanaman, deb o ’yladim.
O’sha odamni chaqirdim. U
uyimga kirgach, hamyonning
va undagi marvaridning
belgilarini so ’radim, aniq
aytib berdi, so’ng unga
hamyonini topshirdim. U
besh yuz dinor pulni uzatdi.
Ammo men olmadim, olishni
ep ko ’rmadim.
Oradan ancha vaqt o’tib,
dengiz safariga chiqdim.
Nogahon kemamiz halokatga
uchrab, hamma suvga g ’arq
bo’ldi. Alloh taoloning irodasi
ila yolg’iz mengina bir parcha
taxtaga yopishib, jon saqlab
qoldim. Keyin bir orolga
chiqib oldim va o ’sha yerdagi
masjidda panoh topdim.
Mening chiroyli Qur ’on
o’qishimni eshitib, odamlar
oldimga kela boshlashdi.
" Yozuvni ham bilasanmi?”
deb so’rashdi. "Ha”, dedim.
Ular bola-chaqalari bilan
kelib, o ’qish va yozishni
o’rgana boshlashdi. Moddiy
yordamlari tufayli men ham
o ’zimni tiklab oldim.
Kunlardan bir kun ular meni
uylantirib qo ’ymoqchi
bo’lishdi. Bir yetim qizlari bor
ekan, avvaliga rozi
bo ’lmadim, lekin ular
qistayvergach, rozilik
bildirdim.
To ’y kuni… qizning
bo’ynidagi marvaridga
ko’zim tushib, hayratda qotib
qoldim. u o’sha men topib
olgan marvarid edi. Odamlar
mening holimga hayron edi.
Ularga boshimdan o ’tgan
o’sha voqeani aytib berdim.
"Allohu akbar!” deb takbir
aytib yuborishdi odamlar.
So ’ng bu qizning otasi o’sha
hamyonini yo’qotgan kishi
ekanini, u umrining
oxirigacha: "Dunyoda
hamyonini qaytarib bergan
yigitga o ’xshagan sofdil
kishini boshqa ko’rmadim, ey
Alloh, meni yana o’sha
yigitga ro’baro’ qil, qizimni
unga nikohlab beray”, deb
duo qilganini aytib
berishdi …”
|
