Қайтар дунё қайтар экан-а?
Пешонада ажинлар изи, Нега бунча зафарон юзи? Ғамга тўлиб турибди бугун, Беандиша ўйноқи кўзи. Ака-ука келмас изидан, Дарё лойқа бўлар сўзидан. Тақдиридан нолиб йиғлайди, Хатоларни кўрмай ўзидан.
Аламлари недан экан-а? Қайтар дунё қайтармикан-а ?
Номусини сотиб ўзгага, Осилдику бошқа соддага. Гуноҳини бўйнига илиб, Айланди у "жабрдийда”га. Ўзга ёрин "бахтимсан” деди, Соддаси шу, ҳам нақди эди. Ишониб йигит ҳам бечора Ўлжа бўлди, энди на чора?
Оғир оёқ бўлиб никоҳсиз, Қурбонини сўйди пичоксиз. Хотини бор эркак уйига, Кириб келди уятсиз, орсиз. Зинони хеч гуноҳ билмай, Фарзанд кўрди оқ либос киймай. Ота деди қадди бўлиб дол, "Оқ падар у юзини кўрмай ! ”.
Аёл макри қирқ хачирга юк, Эркак кўзи бойланиб қолди. Фарзандларин этиб саргардон Девонага айланиб қолди. Уйидаги муштипар аёл, Кетар бўлди кўзини ёшлаб. Тушунолмай дунё ишига, Йигит қолди кўнглини ғашлаб.
Жилваси гар камалак каби, Лекин рўё бўлар беқадир. Бир кун яшар капалак каби, Сохта севги умри қисқадир. Барҳам топиб ёлғон севгиси, Ҳам ёшликнинг ўткинчи ҳиси, Макрлари тугабдими ё, Очилибди беорнинг юзи.
"Мен гул эдим, пайҳон этдинг” дер, "Фариштайдим” сен хор этдинг дер. Сўзларидан томади захар, Дузахга айланар ҳар шому сахар. Севги эмас нафратда ёнар, Афсусларда йигит тўлғанар. Қут барака кетди уйидан. Мунгли наво келар куйидан.
Бир оиланинг тинчини бузиб, Келган эди кўзини сузиб. Энди йиғлар юрагин эзиб, Ўзи қурган қисматдан безиб. Ўзгалар бахтига чанг солиб, Тортиб олган эди ёрини. Қолибдими тақдирдан нолиб, Кўринг унинг оҳу-зорини.
Пешонада ажинлар изи, Нега бунча зафарон юзи? Ғамга тўлиб турибди бугун, Беандиша ўйноқи кўзи. Ака-ука келмас изидан, Дарё лойқа бўлар сўзидан. Тақдиридан нолиб йиғлайди, Хатоларни кўрмай ўзидан.
Азоблари недан экан-а? Қайтар дунё қайтдимикан-а?
Ота оқ қилса, оқпадар, Бахт нелигин билмагай зинхор. Энди йиғлар дилга солиб ғам, Куйдириб икки дунёсини ҳам. Гуноҳкор демоқчи эмасман уни, Аён бўлар бу махшар куни. Кўпдир бундай дунё ташвиши, Ҳукм этмоқ оллоҳнинг иши.
Ўтинчим бор, фақат қизларжон, Бу хатони такрор этманглар. Чиндан бахтли бўлай десангиз, Ёри бордан вафо кутманглар. Қандай покиза эрур ок либос, Иффат бўлсин шу либосга хос. Эшитганим ушбу ҳикоят, Ибрат бўлса сизларга шоят. Пешонада ажинлар изи, Нега бунча зафарон юзи? Ғамга тўлиб турибди бугун, Беандиша ўйноқи кўзи. Ака-ука келмас изидан, Дарё лойқа бўлар сўзидан. Тақдиридан нолиб йиғлайди, Хатоларни кўрмай ўзидан.
Ситамлари недан экан-а? Қайтар дунё қайтар экан-а !
|