11-Sinf Kezligida…
Telefon qo’ng’irog’i chalindi. Bu u edi…. Gaplaridan u qanchalik hafa ekanligi sezilib turardi…Sevgilisi bilan oralari ochiq bo’lganini aytib ko’z yosh to’kardi va dardini tinglab uni yolg’iz qoldirmasligimni so’rab oldiga borishimni iltimos qildi. Bordim…Yonidagi divanga o’tirdim, uning mayus boqib turgan ko’zlariga nazar tashladim va orzu qilardim u meniki bo’lishin. Birgalashib kino ko’rdim va ikki soatdan so’ng u charchagani sabablik uhlashni lozim topdi. Menga termulgancha katta minnatdorchilik bildirdi. Shu chog’ men qanchalik aytishni hohlardim, uni ham bilishin hohlardimki faqatgina do’sti emas undanda yaqinroq kishisi bo’lishni. Men uni sevardim lekin uyalardim va qo’rar edim sevgimni rad qilishidan.

Maktab Chog'i…
Maktabning oraliq yillarida barcha sinfdoshlar bayram qilish arafasida edi va har kim o’zi sevgan inson bilan juft bo’lib kelishni tayin qilisha boshlashdi…. Birdan Munisa mening oldimga kelib "Men bilan boradigan hech kim yo’q” dedi. Yettinchi sinfda o’qigan kezimizda biz qasam ichgan edik … "Agar ikkovimizga ham sherik topilmasa doyimo har yerga birga boramiz, faqatgina eng yaqin do’st sifatida.”…Shunday qilib u bilan birga bordik. Bayramdan so’ng men uning qarshisida doyimgiday unga termulgancha eshik oldida turardim. Munisa esa menga jilmaygancha sirli nigohlari bilan qarar, men bo’lsa yana u faqatgina meniki bo’lishini orzu qilardim. Lekin u meni oddiy bir do’st sifatida ko’rardi va buni juda yaxshi bilardim. Shu vaqt u "Bugun mening hayotimda eng yaxshi kunlarimdan biri boldi” deya tashakur bildirdi. Doyimgiday shu chog’ men qanchalik aytishni hohlardim, uni ham bilishin hohlardimki faqatgina do’sti emas undanda yaqinroq kishisi bo’lishni. Men uni sevardim lekin uyalardim va qo’rqar edim sevgimni rad qilishidan.

Bitiruvchi kunlarim…
Oradan ancha kunlar, va oylar o’tdi. Bitiruvchilik vaqtiga ham yetib ulgurdik. Men har galday Munisaga ko’z tashladim, huddi farishtalardek go’zal bo’lib diplomini olish arafasida edi. Men yana u yolg’izgina meniki bo’lishini orzu qilardim. Lekin u meni oddiy bir do’st sifatida ko’rardi va buni juda yaxshi bilardim. Hamma sekin asta uyga yo’l olar ekan, u mening yonimga keldi va ko’zidagi lim-lim oqib turgan yoshlari ila meni bag’riga bosdi. So’ng "sen mening xayotimdagi eng yaxshi do’stimsan, mingdan – ming raxmat” deya mendan uzoqlashdi. Har galgiday men unga qanchalik aytishni hohlardim, uni ham bilishin hohlardimki faqatgina do’sti emas undanda yaqinroq kishisi bo’lishni. Men uni sevardim lekin uyalardim va qo’rar edim sevgimni rad qilishidan.

Yillardan so’ng….
Mana oradan yillar o’tgach dabdabalik to’yda o’tirar ekanman birdan ko’zimga yosh keldi. Bu uning to’yi edi…. U erga tegayotgan edi. Mana shunday qilib Munisa yangi hayotga qadam tashladi, o’zga bir insonga tegib ketayotgan edi…. Men ohirgi marta bo’lsa ham u meniki bo’lishini qanchalik orzu qilardim. Lekin u meni bunday ko’rmasdi va men buni bilardim. Baxt uyga ketishdan oldin u men tomonga o’girilib kelib " Seni kelishingni bilardim, hamma-hammasi uchun katta raxmat” deya yiroqlashdi. Men qanchalik hohlardim, u meniki bo’lishini. Lekin u meni oddiy do’stday ko’rardi va men buni bilardim. U ketishidan avval unga qanchalik aytishni hohlardim, uni ham bilishin hohlardimki faqatgina do’sti emas undanda yaqinroq kishisi bo’lishni orzu qilganimni. Men uni sevardim lekin uyalardim va qo’rar edim sevgimni rad qilishidan.

Dafn marosimi….
Yillar o’taverardi….Ne ko’z bilan ko’rmayin, ishonmayin biroq u olamdan o’tgan edi…Toza havodan baxra olib o’tirar ekanman, mening eng yaqin do’stimning (Munisani) estalik kundaligini varaqlay boshladim. Birdan ko’zim har bir sinfdoshning ichki hissiyotlarini yozib qolgan misralarga tushdi. Darhol Munisaning yozgan misralari o’ziga tortdi, unda shunday so’zlar yozilgan edi "Har gal men unga qaraganimda qanchalik orzu qilardim u meniki bo’lishin, Lekin u sezmasdi va meni oddiy bir do’stday ko’rardi va men buni bilardim. Men unga aytishni hohlardim, Men uning do’sti emas balkim undan ham yaqinroq insoni bo’lishni orzu qilardim…. Men uni sevardim lekin uyalardim va qo’rqar edim sevgimni rad qilishidan, Qanchalik orzu qilardim bir kun kelib u menga sevgisini izhor qiladi deya.”….Bu misralarni o’qigach o’zimga sekingina pichirladim "Men ham qanchalik orzu qilgan edim” deya va birdan dunyo ko’zimga tor ko’rinib ketar, o’zimni yig’lashdan to’xtata olmas edim……

Agar dilizga yaqin bo’lgan insonni qattiq sevsangiz, albatta unga izhor aylang toki kech bo’lib afsus nadomatda qolmaslikni oldini oling. Hech qachon unga izhor aylashdan qo’rqmang, aksincha ollohim sizga shunday his-tuyg’uni berganiga shukr aylang va uni qadriga yeting…