Hotiralarni quzgab yogib berdi laylak qor yana esimga tushdi ul bevafo guzal yor hup ajovib dam edi qorli qirovli kunlar masrur edim baxtimdan shirin tush kurib tunlar Laylak qor yoqqanida uni ilk bor kurgandim kurib uni qalbimda sexrli xis tuygandim u turardi qarshimda shiringina jilmayib qor shu onda atayin yogar edi kuchayib men hech kuz uzolmadim betakror kuzlaridan maftun bulib qolgandim samimiy suzlaridan u juda dilbar edi kulib turardi yuzi kulgichlarda yashirin bor edi shirin nozi ilk muxabbatim edi ul bevafo guzal yor uchratgandim men uni yoqqanida laylak qor Samimiy suxbatidan zavq olardim bir jaxon uchratmagandim avval bundayin shirin zabon qul ushlashib yurardik boglar ichra ikkimiz hayolimda bir umir buzilmasdi sevgimiz sirdoshim edi tanxo ul bevafo guzal yor tanishgandim u bilan yoqanida laylak qor kuzimizga tikilib tinmay suxbat qurardik yoz oylari qirgoqdan chiganoqlar terardik axdu paymon qilgandik ul bevafo yor bilan qasam ham ichgan edik oppoq nafis qor bilan tunlari uxlamasdan uylab chiqardim uni u aslo sevmas ekan sezmas ekanman buni afsus meni tark etdi ul bevafo guzal yor sevgan edim men uni yoqqanida laylak qor Kurdim boshqasi bilan yurardi bevafo yor samodan esa tinmay yogar edi laylak qor hotiralarni quzgab yana yogdi laylak qor yurib borardim sekin kumush qish fasli edi osmondan biram guzal laylak qor yogar edi nogox nazarim tushdi ul bevafo guzalga negadir harakati uxshardi telbalarga jinni bulib qolganmi deb uyladim men uni surishtirib sung bildim haqiqatligin buni aqildan ozgan edi ul bevafo guzal yor shunda ham esa tinmay yogar edi laylak qor sung biroz vaqtlar utdi balki oylar balki yil bir fojiya bulgandi aytolmaydi buni til eshtdimu yugladim kelmas edi ishongim Har qancha bulgandaham men uni sevar edim olamdan utgan edi ul bevafo guzal yor doyimgidek samodan yogar edi laylak qor bevafo bulsada u yashab yursa bulardi hayotda baxtli yursa kunglim nurga tulardi qalbim tiglangan edi endichi nima buldi un gulidan bir guli ochilmaganu suldi sungi vaqta negadir kuproq yolgiz yurarkan laylak qor yoqanida tuyib tuyib yiglarkan yoz oylariham yolgiz dengizlarga borarkan qirgoqlardan erinmay chiganoqlar terarkan avalgidek shirinmas ekan uni suzlari mayus tortib qolibdi hatto shaxlo kuzlari oxir chiday olmasdan joniga qasd qilibdi tigni olib quliga Tomirlarin tilibdi yiqilibdi shu onda ul bevafo guzal yor qonga belanib qopti zamin uzra yoqqan qor bevafoyim guzalim nega meni tark etding bechora oshigingni sen yolgiz tashlab ketding juda qattig sevardim tashlab ketgan bulsangda unitolmayman seni gar marxuma bulsangda huzuringa borgandim ey bevafo guzal yor qabring ustiga tinmay yogar edi laylak qor uksib uksib yigladim bagrim bosib qabringa bevafo bulsangda sen yetar edim qadringa hotiralarni quzgab endi yogma laylak qor urik qiygoz gulladi kapalaklar kelishdi gullar iffor taratib baxorligin aytishdi Quvonch baxshida etar ushbu fasli maftunkor menchi garib qabringa kuz tikaman umidvor qabring ustida jonim lola bulib ochilsang asta asta uzilib men tomonga sochilsang nega qaldirgoch bulib in qurmaysan uyimga qanoting qoqib maxzun buy urmaysan buyimga hech bulmasa samodan kuz tikmaysan men tomon tushlarimga ham kirmay rangim aylading somon ayni damda hotira qiynamoqda dilimni bogda sen uchun ekkan uzgim kelmas gulimmi seni eslatib turar hatto ona tabiat uylayman guyo senga yaralgandek muxabbat kuz boshlanar tusatdan qalbim sargayib qolar barg urniga orzular bitta bitta tukila Hazondek rang kasp etgan mening xasta yuragim tezroq yoninga borish mening yolgiz istagim suramayman kerakmas yonib turgan yulduzlar mayli muximxam emas hatto kecha kunduzlar qaniydi porlap tursa mangu yumuq kuzlaring uzim kurib tursaydim har bir bosgan izlaring sen bilan nafas olsam bu musaffo xavodan seni tortib olsaydim shavqatsiz bu samodan qor yogadi maydalab qabring ustiga jonim azob bular bu tarzda har bir utkazgan onim sovqotdimi jonginam nozikkina qularing naxot endi kurmaysan qor tushalgan yullaring shu qabr ichra erkam men yotsam bulmasmidi gar hayot bulsang gularing sulmasmidi Ha bilmaysan nozigim sen ekkan gullar sulgan sening yuqliging bilgaj ularham tamom bulgan sensiz guzalim gulim tinmay yiglar bu yurak yurib utgan yullar qirgoqlarda chopip biz sayr etgan kullar har doyimgidek yana urik qiygoz gullaydi kapalaklar parvona atrofida buylaydi sezib turaman guldan ari asal yigadi biroq tinmayin yurak uksib uksib yiglaydi tuyilaverar menga kamdek kimdir nimadir bu senliging bilsamda til aytishga ojizdir mayli azizam alvido deyman senga baribir yolvorsamda hecham qaytmaysan menga urik qiygoz gulladi kapalaklar kelishdi gullar iffor taratib baxorligin aytishdi afsuski armon senga urikning qiygoz guli hotiralarni quzgab endi yogma laylak qor Utinaman jon laylak qor hotiralarimni quzgatib menga uni eslatma ortiq qiynalishni hoxlamayman Men sizni juda sogindim Ramantik Bu besh kunlik dunyoda bir birimizga mexr oqibatli bulib yashaylik

Ona Uzbekistonni erka Farzandlari kunlingizga shod umringiz obod bulsin Iloxim Mexribon Dustingiz Ulugbek