Fanatizm atamasi hozirgi kunda endi kirib kelayotgan atama bo'lib, bizda muxlislik deganidir. Muxlislik deganida o'zi biror bir mashhur inson yoki sanatkorga uning ijodiga cheksiz hurmatni bikdiradi. Avval muxlislar sanatkorning qo'shiqlarini sevib tinglab ularga o'zgacha hurmat bilan qarardi. Lekin hozirchi? Muxlislik bundanda oshib ketmayapdimi? Asalning ham ozi shirin. Ayrim muxlislar juda chegaradan chiqishadi. Ayniqsa qizlar. Shahrimizga bir guruh konsert berish uchun keldi. Konsertda o'tiribmiz guruh yigitlari 5-6 qo'shiq aytib ichkariga kirib ketishdi. Sahnaga ular bilan kelgan boshqa qo'shiq4ilar chiqishdi. Bizning qatorga o'tirgan bir qiz o'sha guruh yigitlarini oldiga kirish uchun turib ketdi. Lekin konsertdagi ichki ishlar xodimlari kirishga qo'yishmadi. Qiz ham ancha qaysar chiqib qoldi. Ularni itarib kirishga urinardi. Shunda ichki ishlar xodimlari qizni qo'lidan ushlab, sudrab zaldan chiqarib yubordi. Hammaning ko'zi ularda edi. Bizdan oldinroqda o'tirgan yigitlar qizning ustidan rosa ham kuldi. Lekin 2 minut o'tar-o'tmas qizni xodimlarning o'zlari ichkariga kirgizib yuborishdi. Bu bilan qiz o'zining aytganini qildirdi. Lekin uning zaldagilar oldidagi g'ururi, obro'sichi? Barcha zaldagilar orasida qanday nom oldi? Xo'p o'sha guruh yigitlari bunga arzirmidi? Ashaddiy muxlis bo'lsa ham past ketishi shartmasdi.
Yana bir holat. Muxlislarning o'zi yoqtirgan sanatkorni uchratib qolishi katta baxt. Imzo qo'ydirishadi yoki rasmga tushishadi. Ayrimlar bunda ham owshrib yuborishadi. Bir qizning o'zining sevimli qo'wshqchisi bilan tushgan rasmini ko'rib hayron qolibman. Qiz o'sha qo'shiqchi yigitni yuzidan o'pib tushgandi. Bu sevimli sanatkorimi yoki sevgan yigitimi? Balki sevgan yigitidir bu noaniq. Nima bo'lganda ham muxlislik chegarasi bor deb o'ylayman. Muxlis bilan sanatkor orasida oraliq masofa bo'liwi kerak.