|
Olisdasan ko’p bo’ldi,
Ehtimol yodinga tushmaganman ham.
Mendek qiynalmadi joning firoqda,
Qalbingni qiynamas na g’am na alam.
Menchi qahratonning qorli tunlari,
Izing izlab ko’cha dardbadar kezdim.
Derazamga ayoz surat solgan kun,
Qog’ozga dardimni to’kishdan bezdim.
Charchadim kutishdan,yashashdan yana,
Ancha dam vijdonim qiynalib yurur.
Endi borligini bildirib sekin,
Ko’ksimda g’imirlab qo’ydiku g''urur.
Sevib yuraverdim hayollar surib,
Senga kerakmanmi? o’ylamabman ham,
Nelarni so’yladim go’yo so’z qurib,
Bir oz ishqimdan so’ylamabman ham.
Sen ketgach devorga urildi boshim,
Ko’nglim Ko’zi go’yo ochiq bo’lganmas.
Behuda sovurdim yelarga yoshim,
Oramizda sevgi ado bo’lgan bas!
Olov bir yonib o’chdi nixoyat,
Alangadan hotir bo’lib kul qoldi.
Sozlar unutildi,hislar tuygular,
Menga esa bitagina yo’l qoldi.
Yonib o’chgan olovni titmoq behuda,
Menga endi uning cho’g’i yaxshiroq.
Vafo uchun alam yutmoq behuda,
Sendek yorni boridan yo’gi yaxshiroq.
Barini unutaman qaytmayman ortga,
Bezovta qilmam g’am alamim bilan.
Eski odatlarim butkul tashlayman,
Xayrlashib qog’oz qalamim bilan.
Endi yig’lamayman yozmayman ham she’r,
Visol xijron deya so’zlarni terib,
Faqat yuragimni menga qaytib ber,
Nima ko’rdim ahir men seni sevib.
| 
