Qadim zamonda bir ayol bo'lgan ekan.U ning turmush o'rtog'i juda aqli ,dindor inson ekan.bir kuni ul zot og'ir betob bo'lib qolibdilar.ayollari tabib chaqiribdi tabib dardni sababin bilolmay ul zotni o'ladi deb tashxis qo'yadi.malum vaqt o'tgach erkakning badaniga juda xunuk toshmalar tosha boshladi.Erkakni tanib bo'lmaydigan darjada yara badanini bosib ketdi.uyga xech kim chiqmay qo'ydi.chunki yaralardan juda badbo'y xid chiqardi.Lekin ayollari sabr bardosh ila ularni parvarish qilardi xar kuni yaralarni artar tanani xidlanib ketishiga yo'l qo'ymasdi.eri esa o'rnidan tura olmas xatto qaddini tik qila olmas edi..ozgina vaqt o'tgach yara yorila boshlad.natijada undanda badboy xid tarqab yaqin oradagi ikki uch qo'shnini uyigacha tarqaldi.natijada qo'shnilar shikoyat qila boshlashdi ayol erini aravaga orib saxroga olib ketdi.ayol erini xar kuni tez tez toza doka bilan badanini artar unga damlamalar tayorlar edi.oxiri yaralar qurtlay boshladi.ayol yaralarni tozalashga xam ulgurmay qoldi.oxiri ayol yorildi yo tangrim ayt jufti xalolimda nima gunox nega ularga bunday dard berding???? shunda osmondan ovoz kelibdi jufti xalolingda xech qanday ayb yo'q,men seni va eringni sabrini sinadim. shundan so'ng erkakni yaralari bir zumda yo'qolibdi.va yana oldingidek baxtli xayot kechirishibdi.