Salom forumdoshlar.Man sizlarga bir voqeani aytib bermoqchiman. Bu voqea shaxsan o'zimmi ammamni oilasida bo'lib o'tgan.
Ya'ni ammamni bolasi,ukam Shavkat haqida. U to'qqiz yoshida mashina tagiga tushganligi sababli ikkita oyog'idanam ayrilib (kaleskaga) bog'lanib qoladi.U zerikib o'ziga bir kasb ya'ni tikuvchilikni o'rganadi. ko'pincha kastyum-shim tikardi. U bir kuni ko'nglida bitta qizni sevardi Lek uni o'zi xam bilmasdi.Chunki unga qanday qilib sevgisini izxor qilishini bilmadi.Oradan oylar yillar o'tadi.Shavkat 15-yoshga to'lganligi sababi o'z uyida katta bazim uyishtirib (tashkil)qilib beradi.Oshanda sevgan qiziga haqiqatni aytish maqsadida qizga qarab shu gapni aytadi.
- BILASANMI QACHONDAN BERI SENGA AYTMOQCHI BO'LIB YURUVDIM GAPNI OCHIG'INI AYTSAM MAN SANI SEVAMAN deydi. O'shanda qiz o'ylanmasadan shunday deydi.
- KELIB SAN CHO'LOQ BILAN SEVISHAMANMI deganida.
Shavkat o'z o'zidan nafratlanib ketadi.
Va o'sh kuni o'z joniga o'zi qast qiladi yani o'zini dorga osadi.
Bir kunni ichida xam quvonch xam g'amli kun bo'ladi.
BU GAPNI O'ZINING DO'STI SHERZODGA AYTIB KETADI. Man shundan xulosa chiqarib aytmoqchimaki.Sizlardan iltimos qizlar sevgi qadriga yetinglar.xudoni oldida xammamiz bir xi odammiz.To'g'risi xozirgi qizlar boy-kambag'al, o'qigan-o'qimagan ajratishadi.
ODAMZOD KO'NGILGA QARAB ISH TUTUISH KERE.
PULGA MAS