Abu Hurayra, roziyallohu
anhu, rivoyat qiladi:
«Payg ‘ambar, alayhissalom,
menga bir necha kun xurmo
bog ‘ini qo‘riqlab turishni
tayinladilar. Kechalardan
birida bir odam kelib, xurmo
ola boshladi. Uni darhol tutib
oldim va:
– Seni Rasulullohning oldiga
olib boraman, – dedim. U esa
yolvorib:
– Men bir bechora, muhtoj
odamman. Oilamni boqishim
kerak, – dedi.
Achinganimdan uni qo‘yib
yubordim. Tong otgach,
Rasuli akram, sollallohu
alayhi va sallam, mendan
so ‘radilar:
– Ey Abu Hurayra, oqshom
tutgan asiringga nima bo‘ldi?
– Yo Rasulalloh, u menga
bola-chaqasi ko‘p va ular och
qolganini aytdi, rahmim
kelib, qo ‘yib yubordim.
– U seni aldabdi, yaqinda
yana keladi.
Uning yana kelishiga ishonib,
poyladim. Darhaqiqat, u yana
keldi va xurmo terishga
tushdi. Ushlab oldim:
– Seni albatta Rasulullohga,
sollallohu alayhi va sallam,
olib boraman, – dedim. U
yana:
– Xudo xayringni bersin,
meni qo‘yib yubor. Axir men
bir muhtoj odam bo‘lsam,
oilam mening qo‘limga qarab
turgan bo‘lsa, nima qilay?
Endi kelmayman, – deb
yolvordi. Rahmim kelib, uni
yana qo ‘yib yubordim.
Kunduzi Rasululloh,
sollallohu alayhi va sallam:
– Ha, Abu Hurayra, bugun
oqshom asiring nima dedi?
— deb so‘radilar.
– Yo Rasulalloh, bu safar ham
o‘ta muhtojligini aytib
yolvordi: «Endi kelmayman»,
deb so ‘z berdi. Rahmim kelib,
qo‘yib yubordim.
– Seni yana aldabdi. Mana
ko‘rasan, yaqinda u yana
keladi.
Yana uni poyladim. U kelib,
hech tap tortmay
xurmolardan ola boshladi.
Yana ushlab oldim va jahl
bilan:
– Qanaqa odamsan o‘zi?
Uchinchi marta qo‘lga
tushyapsan. Har safar «Endi
kelmayman», deb ketasan.
Endi seni Rasulullohning
huzurlariga olib bormasam
bo ‘lmaydi, – dedim. Bu safar
u shunday dedi:
– Meni qo‘yib yuborgin.
Senga ba’zi bir kalimalarni
o‘rgataman. Ular tufayli Alloh
senga xayr va barakot ehson
etadi.
– U qanday kalimalar ekan?
– Uxlashdan oldin «Oyatul
kursiy»ni oxirigacha o‘qigin.
Ertalabgacha ustingda Alloh
tarafidan yuborilgan bir
qo ‘riqlovchi turadi. Senga
shayton ham yaqin
kelolmaydi, — dedi. Shundan
keyin uni qo‘yib yubordim.
Bomdoddan so‘ng Rasululloh,
sollallohu alayhi va sallam,
mendan yana so ‘radilar:
– Bugun kechqurun asiring
nimalar dedi?
— Yo RasulAlloh , bu asir
menga bir necha kalimalar
o ‘rgatishini va bu kalimalar
qurmatiga Alloh taoloning
menga xayr va barakot eqson
etishini va ’da qildi. Men uni
qo‘yib yubordim.
– Xo‘sh, ular qanday
kalimalar ekan?
– «Oyatal kursiy»ni (Alloh u la
ilaqa illa hu al qayyul
qoyyum...) oxirigacha o‘qidi
va menga: «Uxlashdan oldin»
«Oyatal kursiy»ni o ‘qigin,
shunda ertalabgacha
ustingda Alloh tomonidan
yuborilgan bir qo ‘riqchi
turadi. Senga shayton qam
yaqinlashmaydi», dedi.
– Bu asir yolg‘onchi bo‘lsa
qamki senga bir marta to‘g‘ri
gapiribdi. Ey Abu Hurayra,
uch kechadan beri sen bilan
kim gaplashganini
bilasanmi?
– Bilmayman, yo Rasulalloh?
– U inson qiyofasiga kirgan
shayton edi.