Saraton kasalligiga chalingan bir yigit bo’lgan ekan…tuzalmaydigan bemor ekan.U 18 yoshda edi va istalgan vaqtda hayotdan ko’z yumishi mumkin.U butun umrini uyda qamalib olganicha onasining g’amxo’rligi ostida o’tkazardi.U hech qachon ko’chaga chiqmasdi.Ammo bir kuni uyda o’tirishdan zerikib, ko’chaga chiqqisi kelibdi.Onasidan ruxsat olib ko’chaga chiqibdi.
U o’zining ko’p qavatli uyi bo’ylab yurib ketibdi va o’z yo’lida ko’plab magazinlarni ko’ribdi.U CD disklar sotiladigan do’kon oldidan o’tib borar ekan, magazinning old oynasi orqali ichkariga qarabdi.U to’xtab shu magazinga kirish uchun orqasiga qaytibdi.U ichkarida taxminan o’zining yoshidagi bir qizga ko’zi tushibdi va bu bir ko’rishdagi sevgi ekanligiga amin bo’libdi.U eshikni ochib, qizdan boshqa hech narsaga qaramasdan ichkariga kiribdi.Yigit qiz o’tirgan stolgacha yaqinlashib kelibdi.
Qiz boshini ko’tarib so’rabdi, “Sizga qanday yordamim tegishi mumkin?”
Qiz jilmayibdi va bu tabassum yigitning nazarida u shu paytgacha ko’rgan eng go’zal tabassum bo’lib tuyulibdi.
Yigit esa, “Ah…ha…umm… Men CD sotib olmoqchi edim.”
U bitta diskni olib pulini to’labdi.
“Uni sizga o’rab beraymi?”, so’rabdi qiz yana boyagi tabassumi bilan.
U boshini qimirlatib tasdiqlabdi va qiz ichkari xonaga diskni qadoqlash uchun kirib ketibdi.
Biroz fursatdan so’ng qiz qaytib kelibdi va diskni uzatibdi.Yigit diskni olib do’kondan chiqib ketibdi.Shu kundan boshlab u har kuni CD disklar do’koniga borar va CD sotib olardi.Qiz esa o’z navbatida doim diskni o’rab berardi.U disklarni o’z xonasidagi shkafiga tashlab qo’yardi.U hanuz qizga o’z ko’nglini ochishga, uni biror joyga taklif qilishga uyalardi.Va u buni juda hohlasada bu ishni hecham qilolmasdi.Bir kuni uning onasi bu haqda bilib qolibdi va unga qizni biror joyga taklif qilish maslahatini beribdi.
Shunday qilib u ertasi kuni o’zining butun jasurligini yig’ib magazinga boribdi.Doimgidek disk sotib olibdi, qiz ham diskni qaoqlash uchun ichkariga kirib ketibdi va diskni yana olib chiqib beribdi…
Yigit diskni olibdi va qiz qaramay turgan bir vaqtda stol ustida telefon raqamini qoldirgancha yugurib chiqib ketibdi…
!!! Qo’ng’iroq qil !!!
Onasi telefon go’shagini ko’taribdi: “Allo?”
Telefonda esa qiz edi!!! U bolani so’rabdi, onasi yig’lab yuboribdi va debdi, “Bilmasmidnigiz? U kecha olamdan o’tdi…”
Telefon liniyasi yigit onasining yig’isini hisobga olmaganda jim-jit edi.
O’sha kuni keyinroq.Ona o’g’lini sog’ingani uchun uning xonasiga o’g’lini eslash uchun kiribdi. U birinchi bo’lib o’g’lining kiyim-kechaklarini ko’zdan kechirishni o’ylabdi.Ona shkafni ochibdi.U uyum-uyum qadoqdagi ochilmagan CD disklarga ro’baro bo’libdi.Ona buncha disklarni topib olganigan hayratda edi.U disklardan bittasini qo’liga olib, divanga borib o’tiribdi va uni ochishni boshlabdi.
Selofan qadoq ochilganida uning ichidan bir bo’lak qog’oz parchasi yerga tushibdi.Ona uni qo’liga olib o’qiy boshlabdi.
Unda shunday yozigandi:”Salom… Menimcha sen juda ham kelishgan yigitsan. Kel, biror joyga boramiz?” Sevinch bilan, Jeysilin.
Ona boshqa CD ni ochibdi.
Unda ham bir bo’lak qog’oz bor edi.Unda:”Salom… Menimcha sen juda ham kelishgan yigitsan. Men bilan biror joyga borishni hohlamaysanmi?” Sevgi bilan, Jeysilin
