Xuddi shu damlarda qayerdadir uzoqdan tanish qo’ng’iroq ovozi eshitilib, faqat o’zimiz kashf etgan tinch, osoyishta rohat – farog’atimizni buzib yubordi.Sen meni istar-istamas bag’ringdan bo’shatib deding: “Kechirasan… va alvido”.Va mening bag’rimda tongi tumandek yo’q bo’lib ketding.
Qo’ng’iroq yana ham qattiqroq jaranglardi.Men ko’zimni ochib, budilnik turgan stolga yaqin keldim.Soat millari to’ppa – tog’ri 6:30 ni ko’rsatib turardi.Osmonni qo’ng’ir bulutlar qoplab olgan va shivalab yog’ayotgan yomg’ir deraza oynasini sekin tiqillatib turardi.Odamlar boshlarini zontik tagiga olgan holda, halqob suvlarni chetlab o’tib,menga noma’lum bo’lgan tomonga ketib borardilar.Joyimda qotgan holda so’nggi daqiqalarda boshdan kechirganlarim haqida mulohaza yuritishga harakat qilaman.Uyqum butunlay uchganidan keyin ko’rgan tushim men bilan qanchalik qattiq hazillashganini tushundim.Meni yolg’iz , bir me’yordagi hayotimdan uzoqlashtirib, boshimdan favqulodda sira kutilmagan hayajonlar sharsharasini quydi, qachonlardir unutilib ketgan g’alati tuyg’ularimni esimga tushurib, so’ngra tag’in bir siltov bilan bu go’zal, nafis, ta’sirchan olamdan sug’urib oldida, yana ko’pdan beri bunchalik go’zallik bo’lmagan yolg’izlik olamimga tashladi.
Uyqum uchdi,biroq uning go’zal, sirli boqishlari, hayotbaxsh tabassumi va baxtdan chaqnagan o’tli boqishlari yodimda qoldi.Kunlar ketidan kunlar o’taveradi, hayot davom etaveradi,lekin baribir bu tush bir kun haqiqatga aylanib, bu go’zal tong, bu unutilmas izhorlar yana hayotimga qaytib kelishi umidi umrim davomida men bilan birga bo’ladi.

PrezidenT[Gamer]